De tempel der zanggodinnen


Gezang. Vois: C'est trop courir les eaux. WAnneer uw schoone hand, De snaren kunstig spant, En op d'eivore luyt een aardig deuntje speelt, Zoo wort in myn gemoedt, een lieve rust geteelt.
[pagina 93]
En als uw stem, zoo zoet, De snaren spreken doet, Gevoel ik in myn borst myn hertje heel ontroert. En buyten brydels dwang my 't eenemaal ontroert. Maar als er valt een vonk, Van uw vervlogen lonk, Raakt hert, en ziel, en zin, en alles in den brant, En ik zoek, doch te laat, vergeefsche tegenstant. Dies blyf ik dan uw slaaf, En offer tot een gaaf, De zuchtjes van myn ziel, de wenschjes van myn hart, De traantjes van myn oog, kenteekens van myn smart. Gaat wensjes van myn hart, Gaat teekens van myn smart, En bid, gelyk als gy gewoon zyt in uw pyn, Dat zy wil wederom daar van geneester zyn.