De tempel der zanggodinnen

De ware schoonheid zang.

Corante la bare.

DE schoonheid van een zagt gemoet,
Dat opgescherpt in puik van eedle zeden
Ten doel heeft wys beleit en reden,
Van hemelspys, die zielen sterkt, gevoed,

Is waarder dan het mild koraal

Van rozelippen, zoet op minnetaal,

Of poeslig leliwit, of wondende oogen,

Waar door het hart

Blyft opgetogen

In de minnesmart.

Die heerlykheid is zonder duur.
Een nevel kan haar gloeient heen bederven,
Gelyk de lucht de waterverwen;

Maar 't ziele schoon is godlyk van natuur.

Die luister volgt in 't ondergaan

De zomerzonne om schooner op te staan,

Die zich van geene schaduw laat bevlekken,

Zoo zal de deugt,

Ter glorie strekken

Aan de schoone jeucht.