De tempel der zanggodinnen(1750)–Anoniem Tempel der zanggodinnen, De– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 21] [p. 21] Huwlykszang Vois: Belle Iris. NU genaakt de vrolyke uur, Die de twee verliefde harten Zal genezen van hun smarten, Naar de wetten der natuur. Hymen laat zyn toorzen lichten Tot een teeken van haar brant, En gelietze met zyn dichten Op het Huwlyxledekant. Zoo zag d'Italjaansche jeugt. Vorst Antoon met Kleopatre Trouwen op de Egipse watren; Die weergalmen op zyn vreucht. Hy versmolt in minneweelde, En versmeet de roomsche kroon, Toen hy haare schoonheid streelde Op Astartes bruilofstroon. Zoo zag 't moedig Griekenlant Den verwonnen Alexander Buigen voor den minnestander, In 't gezicht van 't legerstrant, Ach, wie kan de min ontloopen, Die heel Azïe voorheen Zag vernielen van Eúrope Om de liefde van Heleen! [pagina 22] [p. 22] Als de Zon de strenge kou Heeft ter werelt uitgedreven, Krygt gebergt en boschen leven; Dan komt d'aangename trou. Met haar kruin ten hemel dringen, En door wont met zoete pyn 't Ingewant der trouwelingen, Die haar onderworpen zyn. Nu kan zelfs de boschleuwin, In Hercynsche wilde wouden, Haren Leeuw gevleugelt houden Door de banden van de min, D'aarde ontsluyt de tedre kruyden Uyt haar zwangren schoot met lust, Nu de lente zon in 't zuiden Haar bevochte wangen kust. Bruydegom treé toe, wel aan, Pluk de vruchten van uw vryen; Want de starren zyn aan 't glyen, Ende dag verjaagt de maan. Laat geen klim verknogter hangen, Om den hoogen Populier, Als gy op de lieve wangen, Van de Bruit, uw minnevier. [pagina 23] [p. 23] Wy verwachten, zoete twee, Eer de Maan aan 's hemels transen Negenmaal haar zilvren glansen Toe zal sluyten, op uw beê: Eer de zon drihondert werven Aan de westerkimmen blaak Eene spruit, die na uw sterven Uw geslagt onsterflyk maak. Vorige Volgende