Taalspelletjes op app en tv
‘Wordfeud in 't echie met mams #scrabble’, zo vat ene Tess op Twitter haar zondagavond samen. Oftewel: het aloude scrabble als analoge variant van Wordfeud. Welkom in 2011. Inderdaad, het jaar waarin honderdduizenden Nederlanders en Vlamingen scrabble herontdekten via de Wordfeud-app op hun smartphone of tablet. Na jaren vol boze vogeltjes, speelkaarten en dergelijke als elektronisch tijdverdrijf stonden nu opeens weer letters en woorden centraal. En ook gezelligheid, want als een van de weinige telefoonspelletjes speel je Wordfeud samen met andere mensen, waardoor het spel tot de zogeheten ‘social games’ gerekend wordt.
Willem Nout van de Wordfeud-fansite Wordfeud PRO: ‘Sociaal contact is een belangrijke succesfactor van het spel, ook omdat spelers subtiel kunnen bepalen hoe intensief dat contact is. Als het spel snel verloopt, ben je er voortdurend mee bezig, maar in principe heb je per beurt 72 uur de tijd, dus het kan ook juist erg ongedwongen zijn.’
En zo werd scrabble zelf opeens ook weer een rage, want een bordspel met houten blokjes, op een tafel terwijl het buiten schemert, dat is natuurlijk pas écht gezellig. Bij Bol.com, de webwinkel waar veel mensen hun cadeaus voor de feestdagen inslaan, was het bordspel het op twee na best verkochte sinterklaascadeau uit het assortiment.
De taalspelletjes beperkten zich niet tot telefoon, tablet of bord. Op tv was er een nieuwe taalquiz: TatataTaal! - ook al met zo'n hoog gezelligheidsgehalte. Iedere week improviseren drie schrijvers en cabaretiers zich daarin een slag in de rondte onder leiding van Erik van Muiswinkel. ‘Ik krijg er een ouderwets zaterdagavondgevoel van’, schreef twitteraar Jan Willem, en daarmee vat hij kort en bondig de overwegend positieve reacties op het humoristische en gevatte NTR-programma samen.
Sowieso waren er dit jaar opvallend veel televisieprogramma's over taal. De Vlaamse zender Canvas begon met Man over woord, waarin prangende vragen over taal worden beantwoord, zoals: waarom lal je als je dronken bent en waarom krijgt een West-Vlaming in een Limburgse frituur nooit waar hij om vraagt? En dat allemaal ‘zonder venijnige tik der liniaal op onze knokkels’, volgens de programmamakers. Ook bij de VRT mocht het allemaal niet te schools worden.
Daarnaast was er, iets verder van huis, op de BBC, Fry's Planet Word, dat gepresenteerd werd door Stephen Fry. Die is in Nederland vooral bekend als komiek, maar wat hij op de BBC liet zien, was een documentairereeks van het serieuzere soort - al bleef volgens een Britse recensent ook Fry verre van de frikkerigheid en clichés die de schrijver in kwestie kennelijk gewend was als het over taal ging.
2011 was kortom misschien wel het jaar waarin ons even niet meer verteld werd hoe het móét met de taal, maar eerder hoe het kán: interessant, plezierig en zelfs ouderwets gezellig.