■ Appeltjesmoes
Een andere irritatiecategorie: verpakkingen die meer beloven dan ze waarmaken. Ingrid van Garderen merkt op dat Honig Boerengroentesoep weliswaar ‘extra krachtig van smaak’ is, maar dan alleen als de koper er nog iets extra's bij koopt (‘Zelf toevoegen: 150 g boerensoepgroenten’) en vraagt zich af: ‘Wat zit er dan in vredesnaam in dat pakje?’
Een 89-jarige lezeres vindt het merkwaardig dat op een potje AH-jam zesmaal met duidelijke letters staat dat het potje ‘boordevol fruit’ zit, maar in de kleine lettertjes (‘niet of nauwelijks te lezen voor mensen van mijn leeftijd’) wordt vermeld dat het wel meevalt met dat fruit (soms maar 25 procent).
Linda Jolink kent een paar producten die zij nooit zou kopen ‘puur vanwege de naam’. Het gaat bijvoorbeeld om appelmoes van HAK die geen appelmoes heet, maar ‘Appeltjesmoes’. Hetzelfde storende verkleinwoordje duikt op bij de babyvoedingen van Nestlé, ‘met walgelijke namen, zoals Buikjespap’. Jolink: ‘Dat roept echt visioenen bij me op van ranzige uitstekende babynavels met weeïge klontenpap erop.’
Foto: www.taalkliniek.nl
Foto: Onze Taal
Volgens Liesje Mulder zijn er twee productcategorieën ‘waarbij het onmogelijk is een echt leuke tekst te bedenken’, namelijk wasmiddelen en menstruatie-artikelen. Als voorbeeld citeert ze een zin van een o.b.-verpakking: ‘o.b. tampons combineren de gebogen groeven-technologie voor betrouwbare bescherming met het unieke SilkTouch™ omhulsel voor het gemakkelijk inbrengen en verwijderen van een o.b.®’ Maar, suggereert Mulder, soms zijn merken expres irritant. ‘Een goede irriterende tekst moet niet gelijk zum Kotzen zijn, maar na het lezen ervan ergens in een gedeelte van je hersenen een kieteltje achterlaten’, schrijft ze. ‘Als een verpakkingstekst je irriteert, blijft de merknaam goed hangen. Daarbij moet je natuurlijk uitkijken dat je geen grens over gaat, zoals kennelijk bij die Conimexspreuken.’