- | Wat zit je daar te lezen? |
- | Dit? O, dat is heel interessant. Dat is een stapel krantenknipsels over die bouwfraudezaak van een paar jaar geleden, weet je nog? |
- | Jaja, dat was één grote corruptiezaak. Dat weet ik nog wel. Ik geloof dat toen zo'n beetje iedereen verdacht werd van corrumptief gedrag. |
- | Dat is grappig dat je dat zegt. Dat staat hier ook steeds, ‘corrumptief gedrag’. |
- | Is dat niet goed dan? |
- | Nee, het moet zijn corruptief gedrag, zonder m. |
- | Zonder m? Hoe dat zo? |
- | Nou, het komt oorspronkelijk van het Latijnse werkwoord corrumpere, dat ‘beschadigen, vervalsen, vervuilen’ betekent. |
- | Wacht even: maar daar zit toch een m in? |
- | Ja, maar ons woord corruptief is afgeleid van het zelfstandig naamwoord corruptie. Dat is in het Latijn corruptio, dat weer is afgeleid van corruptus, het voltooid deelwoord van corrumpere. En in dat voltooid deelwoord is die m al weg. |
- | Poeh, wat ingewikkeld! Ik hoef toch zeker geen Latijn te kennen om een goed Nederlands woord te maken? |
- | Nee, maar ook als je geen Latijn kent, kun je het woord corruptief gewoon afleiden van corruptie. Dan heb je geen enkele reden om daar een m in te gebruiken. |
- | Jaja. Ik dacht waarschijnlijk aan het woord consumptief, als in consumptief krediet. |
- | Dat kan wel zo zijn, maar consumptief is op dezelfde manier afgeleid van consumptie, dat weer uit het Latijn via consumptio van het voltooid deelwoord consumptus komt, en daar zit die m dan wél in. |
- | Maar nogmaals: ik hoef toch geen Latijn te kennen om Nederlands te spreken? |
- | Nee, maar jij zegt toch ook gewoon ‘corruptie’ en ‘consumptie’? Jij hebt het toch niet over ‘corrumptie’? |
- | Nee, dat niet, nee. |
- | Nou dan! Dan kun je toch gewoon een f achter die woorden zetten? Dan krijg je corruptief en consumptief. |
- | Ja, da's waar. Nou ja, ik zou het misschien gewoon opzoeken. |
- | Dan word je door de grote Van Dale wel op het verkeerde been gezet, want dit woordenboek vermeldt het woord in 1999 voor de eerste keer, maar helaas foutief, namelijk als corrumptief. |
- | Aha. Daar ben ik dan mooi klaar mee. Is het dan toch correct? |
- | Uiteindelijk beslist de taalgemeenschap dat. Maar ik zou het wel jammer vinden als corrumptief straks de enige uitzondering wordt op al die woorden op -ief. Want die zijn allemaal van bestaande zelfstandige naamwoorden afgeleid. Depressie - depressief, actie - actief, zelfs fout - foutief. |
- | Wat zou dat? |
- | Hoe leggen we die uitzondering straks uit aan onze kinderen, of aan buitenlanders die Nederlands willen leren? |
- | Nou ja, gelukkig komt corrumptief niet zo heel vaak voor, dus zo'n vaart zal het niet lopen. |
- | Ik help het je hopen! Straks gaan we nog ‘corrumpt’ en ‘corrumptie’ zeggen, en dan zijn we nog veel verder van huis. |