Stampcafé
Na de kindertijd houdt het niet op met de goedfouten. Heel bekende goedfouten van volwassenen zijn pubertijd, burgermeester, gerechterlijk, inporteren en intergratie. Het zijn stuk voor stuk begrijpelijke missers van het type weids/wijds, en ze geven de betekenis een extra dimensie, maar ze hebben ook iets voorspelbaars.
Gelukkig zijn er ook genoeg verrassende volwassenengoedfouten. Sommige zijn contextgebonden, zoals veelfout, hiervóór, maar de meeste schitteren in hun eentje. In de categorie gruwelen werd slachtveld het meest genoemd. Verwant daaraan is natuurlijk het weinig aan de verbeelding overlatende slachttand.
Sluipreclame (meer dan eens ingezonden) is overigens ook heel eng, want daar ontkomt niemand aan. Een lezer bekent dat hij heel lang overtuigd is geweest van de juistheid van deze vorm, ‘omdat het me zo logisch leek dat er reclame bestaat die sluipt als een dief in de nacht en daarom bestreden moet worden’. In het ‘stampcafé’ is men wat luidruchtiger, daar hossen de klanten ‘steenvast’ tot in het holst van de nacht.
We vinden het allemaal redelijk dat je voor zware auto's meer ‘weegbelasting’ moet betalen dan voor lichtere. En wist u dat eidereenden in de Waddenzee niet ‘foerageren’ op kokkels en mosselen, maar ‘voerageren’?
Wat je ook vaak leest, is oudbollig. Zonder twijfel is hier een verband gelegd tussen het onbegrepen oubollig en oud of ouderwets. Verkeerde associaties speelden ook de lezer parten die schrijft: ‘Door het geluid van de camera dacht ik tot voor kort echt dat het apparaat een “zoemlens” had, in plaats van een zoomlens.’