Ruggespraak
Amerikaans blad legt zware boete op spelfouten
NEW YORK (AP) Het Amerikaanse magazine Success heeft de strijd aangebonden tegen spelfouten. Redacteuren en medewerkers moeten een boete van 25 dollar betalen voor iedere fout die zij maken. Het verkeerd spellen van een naam komt de auteur op een boete van 500 dollar te staan.
Hoofdredacteur Scott DeGarmo had er genoeg van telkens weer dezelfde mensen op dezelfde fouten te moeten wijzen. Eindredacteur Michael Maren was een van de eerste slachtoffers van de maatregel. In een maand liepen zijn boetes op tot 600 dollar. Woorden als guerrilla en prestigieus bleef hij maar verkeerd spellen, totdat bleek wat het hem kostte.
de Volkskrant 21-12-1990
‘Och, ik luister erg veel naar de mensen toe’
‘Er is een miljard moslims en een kwart miljard Arabieren; dat kan heel wat voeten in de aarde hebben.’
W.L. Brugsma, Golfnieuws
Ned. 3 17-1-1991
Als iets plechtig wordt, dan komen de hoofdletters uit de kast, dan schrappen we die plebejische buigingseetjes, en dan schrijven we trots de letter cee in plaats van de letter kaa, omdat, omdat, omdat, ja waarom eigenlijk? Omdat de Romeinen de letter K niet uitgevonden hadden? Omdat een diktator in Nederland niet geslikt wordt en daarom dictator heet? Omdat de uitgevers van het Groene Boekje geld willen verdienen? Omdat we graag laten merken dat wij lang op dure scholen hebben gezeten? Al die redenen zijn onjuist. We zetten die cee in dictee omdat er geen enkele reden is om de cee in dictee te zetten. We vinden die cee gewoon delicieus, chic, cultureel, comme-il-faut, correct. Battus, de Volkskrant nov. 1990
HET NATIONAAL DICTEE
Het Nationaal Dictee doet in één klap teniet wat welwillende onderwijzers en leraren voorzichtig proberen te bereiken: dat een Nederlander zijn eigen taal durft te schrijven zonder te hoeven spieken in een stom, want inconsequent en willekeurig, groen boekje.
Niet lang geleden gingen we gebukt onder voorschriften over onze kleding. Das, hoed, roklengte, knoopjes, alles was voorgeschreven. Daar zijn we af. Nu gaan ze ons weer gek maken met de even stomme spellingsregels.
Battus, de Volkskrant nov. 1990
Het is in Nederland met de spelling als in Engeland met de kostschool: iedereen heeft eronder geleden, maar iedereen acht dat lijden voor zijn eigen kinderen toch het beste.
Wij zijn een fatsoenlijk volk, dat in de correctheid van de spelling de laatste rechtlijnigheid verdedigt. En het Groene Boekje als het laatste woord beschouwt. Het enthousiasme voor deelname aan de dictee-wedstrijd is dan ook groot: iedereen wil zijn fatsoen bewijzen. Het is nog erger: iedereen wil bij de schoolmeesters in het gevlij komen, al weten ze niet zeker of dat met een lange of een korte ‘ij’ moet, zoals het zo waterstaatkundig wordt uitgedrukt.
Kees Fens, de Volkskrant nov. 1990
|
|