Spellingverandering
Redactie Onze Taal
Critisch, kritiseren en criticus. Welke k-klank staat hier fout gespeld? We schatten dat de meeste lezers nu het Groene Boekje erbij moeten pakken, ofwel de Woordenlijst van de Nederlandse taal uit 1954. De lijst is verouderd, ‘vergeeld’ om met de woorden van J. Renkema te spreken (Onze Taal 53: 114). Een heleboel nieuwe woorden staan er niet in, de lijst staat bol van de inconsequenties, en - vooral - de opzet (met een voorkeurspelling en een toegelaten spelling) is altijd onhandig geweest. Onze officiële spelling is te veel lijst en te weinig regeling. Je kunt toch niet van de burgers verwachten dat ze meer dan 66.000 woorden uit hun hoofd leren. Kortom, het Groene Boekje is even onhandig als een verkeersreglement zonder voorrangsregels maar met 1.000 verschillende verbodsborden.
We mogen verwachten dat er nu iets met onze spelling gebeurt. De Taalunie heeft er vorig jaar topprioriteit aan gegeven, daartoe aangespoord door minister Brinkman: ‘Meer eenheid en meer eenvoud in de spelling, daar kijkt iedereen met verlangen naar uit. Ik heb de overtuiging dat in brede kring, zowel in Noord als in Zuid, de bereidheid bestaat om tot een redelijk compromis te komen. De strijders voor een zeer geavanceerde spellinghervorming vinden minder weerklank dan jaren geleden. Ik reken dus op een redelijk compromis (...).’ (Openingsrede van de Algemene Conferentie te Bilzen)
Over enkele maanden zullen er milde voorstellen van de zijde van de Taalunie komen. Het is geen grote gok om te voorspellen dat die verbale ketelmuziek, ook van ongeïnformeerden, zullen ontlokken. Wie nu alvast meer over spelling en spellingverandering weten wil, doet er verstandig aan, het deeltje uit de serie Voorzetten van de Nederlandse Taalunie te raadplegen (te koop in de boekhandel), waarvan nu een recensie volgt.
Auteursrechtelijk beschermd