Leenwoorden
H. Bunt-Groningen
Het Duits blijft voor de meeste Nederlanders, in afwijking van wat velen denken, toch een moeilijk te leren taal. Enkele voorbeelden:
1) Mensen die menen hun taal met Duitse woorden en uitdrukkingen te moeten larderen, zeggen bijna zonder uitzondering unheimisch in plaats van unheimlich. Ze bedoelen dan iets wat griezelig, akelig, onheilspellend is. In mijn Duitse woordenboek staat het woord unheimisch niet eens; wel heimisch, met als omschrijving: tot het huis, de woning of woonplaats behorend, vaderlands, inheems. Het vervelende is dat als ik het verkeerd hoor gebruiken - vaak door ‘ontwikkelde’ mensen - ik er niets van durf te zeggen. Daarom vind ik het goed dat deze personen er eens via Onze Taal op attent worden gemaakt.
2) Das kommt nicht im Frage (in plaats van in Frage) is kwade tweede. Ik merk nog op dat Frage vrouwelijk is en het dus nooit im Frage kan zijn. Waarom trouwens niet eenvoudig ‘daar is geen sprake van’ of ‘daar komt niets van in’?
3) Als men rücksichtslos gebruikt (waarom niet gewoon meedogenloos?) staat er prompt rücksichtlos.
4) Minder erg vind ik dat in kranteartikelen gesproken wordt over het Bahnhof (= mannelijk) en het Palast (idem).
Waarom gebruiken sommige mensen graag deze buitenlandse woorden? Ikzelf zie het als een vorm van dikdoenerij, van quasi-belezenheid. Als men het dan volkomen verkeerd zegt, is het resultaat averechts.
Ook de meeste kranten (zelfs NRC-Handelsblad) weten blijkbaar niet beter. Ik hoop dat de kranteredacties - voor wie Onze Taal toch ook geen onbekende zal zijn - van het bovenstaande eens kennis zullen nemen.
Auteursrechtelijk beschermd