Het voordeel van de twijfel
Veel zonden tegen onze schone en zo rijke taal worden begaan ten gevolge van het slecht vertalen van buitenlandse, grotendeels Engelstalige persberichten. Iedere echte vertaler weet dat men idiomatische uitdrukkingen nooit kan of mag vertalen - dat men hiervoor een zo gelijkwaardig mogelijke idiomatische uitdrukking in de eigen taal moet zoeken. Dit kost dikwijls veel tijd, maar in veel gevallen kent het Nederlands zo'n uitdrukking niet en dan moet, en kan, een goede vertaler het begrip in kwestie toch in zuiver Nederlands weergeven. Het omgekeerde bestaat ook, vanzelfsprekend: idiomatische uitdrukkingen zijn altijd het product van de eigen denkstijl van een bepaald volk.
Een onvergeeflijk voorbeeld hiervan, ook van het altijd foute woord-voor-woord vertalen is de nu, helaas wijd en zijd ingeburgerde uitdrukking het voordeel van de twijfel - in het Nederlands klinkklare onzin. De meeste mensen die deze uitdrukking gebruiken weten niet eens wat de oorspronkelijke, in (ook niet al te best) idiomatisch Engels, betekent. Wij kennen in het Nederlands het begrip niet eens. (Van Dale heeft deze uitdrukking nu opgenomen, ingevolge het principe dat, hetgeen ingeburgerd is, ook goed Nederlands is). Een van de treurige gevolgen van dit speciale geval van taalmisbruik is, dat tal van Nederlanders zijn overgegaan van het juiste gebruik van het werkwoord twijfelen - ik twijfel er aan of ik trek dit in twijfel - tot het onjuiste gebruik van de meervoudsvorm van het zelfstandige naamwoord twijfel - ik heb twijfels - afschuwelijk!
Elka Schrijver
Amsterdam