Faliekant
Het laat zich aanzien dat het woord faliekant op het ogenblik het proces ondergaat van een wat vreemde betekenisverandering. Om de haverklap lezen we namelijk tegenwoordig dat iemand ergens ‘faliekant tegen’ is. Het komt nogal eens voor dat dan in één moeite door ook nog een spelfout wordt meegenomen en dat wordt geschreven ‘falikant tegen’.
In de tot dusver geldende betekenis van het woord faliekant is die uitdrukking onzin. De gangbare betekenis van faliekant kan wellicht het best worden omschreven als nadrukkelijk fout. Zo men wil als ‘op een noodlottige wijze foutief’. In ieder geval als heel erg verkeerd. Daarom kan ‘faliekant tegen’ niet. Je kunt wel ergens ‘vierkant tegen’ zijn. Wellicht is deze uitdrukking door de klankverwantschap oorzaak van dat ‘faliekant tegen’, dat al zoveel wordt gebruikt dat de stap van ‘fout’ naar ‘door inburgering aanvaard’ nabij lijkt of misschien al is gezet.
Ik zal niet zeggen dat ik vierkant tegen dergelijke ontwikkelingen in het taalgebruik ben. Maar een al te gemakkelijke aanvaarding van wat aanvankelijk fout was lijkt mij toch niet bevorderlijk voor een goed taalgebruik. Daarom ben ik daar voorlopig toch maar liever ‘vierkant tegen’ - of desnoods ‘mordicus tegen’ - dan ‘faliekant tegen’!
J.J. van Raalte
journalist
Rotterdam