De oproepingskaart
De werkgroep ‘bijspijkerproject Nederlands’ van het buurthuis Slotermeer in Amsterdam heeft de oproepingskaart voor de Tweede-Kamerverkiezingen herschreven. De werkgroep vond deze kaart onnodig ingewikkeld. En bovendien gaf de kaart aanleiding tot misverstanden. Dit komt volgens de werkgroep onder meer door:
- de ambtelijke en formele taal waarin de kaart geschreven is met woorden als ‘des voormiddags’ en ‘des namiddags.’
- enkele zinnen zijn onnodig lang, bijvoorbeeld de zin over het machtigen
- er komen moeilijke woorden in voor zoals ‘volmachtgever’ en woorden met een ongebruikelijke betekenis zoals ‘aanwijzingen’.
Misverstanden kunnen ontstaan bij:
- het aantal machtigingen dat iemand mag aannemen. Omdat er staat dat een gemachtigde een volmachtstem tegelijk met zijn eigen stem kan uitbrengen, kan een kiezer denken dat hij maar één volmacht mag hebben. Dit geldt zeker voor diegenen die het woord aanwijzigingen uit de vorige zin niet begrepen hebben.
Ook wekt de kaart de indruk dat je alléén iemand kunt machtigen als die in hetzelfde stemdistrikt ingeschreven staat. Het blijkt echter dat je ook iemand uit een ander stemdistrikt kunt machtigen. Hoe je dit moet doen staat niet op de kaart vermeld.
- de kiezerslegitimatiekaart.
Veel mensen denken dat de kiezerslegitimatiekaart een andere kaart is. Dit komt onder andere door het woordje ‘aanbieding’ in die zin.
Met het herschrijven van de tekst wil de werkgroep laten zien dat het een stuk eenvoudiger kan.
Auteursrechtelijk beschermd