Met name
De uitdrukking ‘met name’ duidt meestal niets of niemand met name of met een naam aan.
Soms wordt met name -hoewel juist- gebruikt om eenvoudige dingen in een woordbrei te verhullen: Een onderzoeker wil ik met name noemen, omdat hij zich zeer verdienstelijk heeft gemaakt voor het onderzoek: D. Dohn.
Wel juist, maar plezieriger klinkt: D. Dohn heeft zich..... enz.
In de oude vorm ziet men de uitdrukking bijna nooit meer. In Onze Taal kan ik al beginnen met plukken van de misbaksels: blz. 8 van nr 1. van deze jaargang op de linker zijde ‘De behoefte aan een volledige grammatica wordt met name gevoeld bij 350 docenten’. Het woord vooral is hier veel meer op zijn plaats.
Op blz. 7 links ......... door zijn streven om voor wetenschappelijke begrippen gezonde Nederlandse woorden in te voeren, met name in zijn eigen vak ...... in het bijzonder lijkt mij ‘gezonder’.
D. de Vries uit Wageningen plukte een bloempje uit de troonrede en verzucht op blz. 5 rechts:
‘De eigen verantwoordelijkheid van met name het bijzonder onderwijs: ‘de mode van de dag, het totaal overbodige gebruik van met name’!
Uit mijn vakgebied, de geneeskunde, nog een aantal voorbeelden.
‘Dit geldt met name voor nieuwe geneesmiddelen’, zou met vooral beter gediend zijn.
‘Met name X heeft hierover belangrijke onderzoekingen gedaan’, klinkt beter zonder de stoplap.
‘Ik heb bezwaren tegen deze therapie, met name omdat zij meer kwaad doet dan goed’, kan zonder met name maar desnoods met en wel.
‘In die gevallen -met name de nrs. 4, 7 en 18- vonden wij bloeddrukstijging’, beter weglaten of vervangen door namelijk.
‘Het opsporen wordt door verschillende oorzaken belemmerd met name de taalbarrière, vertrek naar het buitenland, multiple contacten, enz.’ Zoals in plaats van met name en enz. weglaten maakt de zin bepaald beter.
L.B.W. Jongkees, Amsterdam
Auteursrechtelijk beschermd