Spreken en schrijven
In aansluiting op het artikel van de heer van der Weijden in het oktobernummer, betreffende de uitspraak door diverse radio- en televisiesprekers, wil ik nog de oogst vermelden van de laatste weken luisteren en kijken. Het betreft hier speciaal het verkeerd leggen van de klemtoon, een kennelijk onuitroeibaar euvel, zolang die sprekers niet de moeite nemen zich van te voren op de hoogte te stellen van de juiste uitspraak.
Professoren worden om de haverklap ‘hóógleraar’ genoemd. Op een ander moment schrikt men op, wanneer plotseling in een, overigens vlot, voorgelezen bijdrage het woord ‘facsimile’ uit de luidspreker stormt, even later gevolgd door: ‘paralipoména’. Dit laatste kan ik de spreker niet verwijten, omdat hij vermoedelijk geen grieks heeft behoeven te leren. Wel, dat hij zich van te voren niet op de hoogte heeft gesteld of laten stellen. Ook aan zijn artikel over de juiste uitspraak van het woord ‘politie’ kan ik een ervaring toevoegen, welke naast sombere ook grappige perspectieven opent.
Enkele weken geleden kwamen wij thuis en vonden op de mat een, in keurig handschrift geschreven, kaartje met de mededeling:
WAS IN GRACIE
Op het eerste gezicht een raadsel!
Voor ons echter slechts korte tijd, omdat wij op de achterkant de oplossing vonden.
Tijdens onze afwezigheid was de bezorger van onze wasinrichting er geweest en had, toen hij geen gehoor kreeg de was in de garage gezet. Gracie = garage. Het meest heeft ons nog de gracieuse c verbaasd, we hadden eerder een s of een z verwacht.
Dr. J.A. Fijn van Draat, Haren