Lange woorden
1. Ik heb getracht in de afgelopen weken enige lange woorden te noteren. In mijn lectuur van de laatste tijd heb ik alleen de volgende woorden kunnen opschrijven: overheidspersoneelsaangelegenheden, automatiseringsaangelegenheden en het in grafische kringen erg bekende monotypetoetsenbordbewerkers.
Verder was de lange plaatsnaam uit Wales niet geheel juist gespeld, de juiste spelling luidt als volgt: Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch (ik heb deze naam overgenomen van een foto van het haltebord van het plaatselijke stationnetje die in mijn bezit is).
Overigens moet er in Nieuw-Zeeland een dorpje zijn met een naam in de Maori-taal die nog veel langer is, nl. Taumatawhakatangakoauauatamateapokaiwhenuakitanantahuwhakatamahangakoa, hetgeen betekent: Heuvelkam, waar de reiziger Tamatea op zijn neusfluit voor z'n liefste pijpte. Ook familienamen van volken die wij zo nodig als ‘primitief’ moeten aanduiden kunnen respectabele lengten bereiken, bijv. in India Tiruvalyanguidi Vijayaraghavacharya. En wat denkt men van de naam van een cricketspeler van de Fidsjieilanden: Talebuamaineiilikenamainavaleniveivakabulaimakulalakeba. Ook moet er in 1866 in Wisconsin (V.S.) een Indianenopperhoofd gestorven zijn, die op zijn graf zes grafstenen kreeg omdat zijn naam er anders niet op ging, de man heette dan ook: Lepodotemachoselachogaleckranio-leipsanodrimupotrimmatossiphicparaomelitokatakie-lummenokickleipkossuphophattoperisteralektruonoiteg-kephalokiglopeisiolagoxsireailoelaetraganorptosegnan.
De Indianentalen schijnen toch op het gebied van lange woorden een reputatie te hebben, want de taal der Paiute-Indianen (Z.W.-Utah - V.S.) kent het woord: wiitokuchumpunkurüganiyugwivantümü (degenen die zittend met een mes een zwarte buffel die hun eigendom is, gaan verdelen).
K.F. Treebus, Den Haag.
2. De computer, waar het Woordenboek der Nederlandsche Taal zo'n tien jaar geleden het medegebruik van kreeg, kwam uit Frankrijk. Het probleem deed zich toen voor dat hij geschikt moest worden gemaakt voor het Nederlands, dat veel langere woorden kent dan het Frans. Immers, het Frans heeft een heel andere oplossing voor samengestelde woorden. Stadhuis: hôtel de ville. Brievenbus: boîte à lettres enz. De medewerkers van het Woordenboek legden toen een verzameling van lange woorden aan, om te zien welk maximum aantal letters men kon verwachten. Ziehier het resultaat. Sommige woorden waren bovendien in het meervoud gegeven, dus dan kwamen er nog een of twee letters bij.
| naphtalinekristallenbereider (28), |
| Beroepeninventarisatie 27, 107. |
| smeltpuntbepalingsthermometer (28), |
| artikelenlijst Rijksinkoopbureau VIe afd. |
| scheepslevensmiddelenvoorraad (29), |
| Beroepeninventarisatie 1, 6, a. |
| dierenbeschermingsorganisatie (29), |
Auteursrechtelijk beschermd