Waarom...?
Waarom bezigt iemand die in de krant schrijft met geweld andere taal dan hij gebruikt als hij zich tot een enkelen persoon wendt? Andere, slechtere, taal. Wij lezen: ‘... waarop zou het ontgoochelde tussen-oorlogse geslacht nog hebben mogen hopen, hoe kon het vertrouwen hebben in een perspectiefloze toekomst?’ - Normalerwijze zou men hier verwachten ‘een toekomst, zo zonder enig perspectief’, of zo iets. Maar perspectiefloos is blijkbaar mooier.
Een paar regels verder maakt de schrijver het nog erger; perspectiefloos is lelijk, storend, maar het is ten minste niet in strijd met de taal. Dat is aarzelloos, dat de schrijver later gebruikt, wel; ‘het aarzelloos aanvaarden van de verantwoordelijkheid’. Hier wordt de taal eenvoudig geweld aangedaan; ter wille van...? Van wat? Van een zekere mooidoenerij? Gewoon zou immers zijn: ‘het zonder aarzeling aanvaarden’.
‘Mooi’ moet blijkbaar ook heten: ‘naar te vermoeden gegeven andere aspecten... kan men slechts gissen’. ‘Te vermoeden gegeven andere aspecten’!