De Nieuwe Taalgids. Jaargang 47

Steiloor = houten gaffel.

In NTg. 47, 31 staat te lezen dat in het dialect van het Noordbrabantse Etten een houten gaffel waarmee eertijds bij het dorsen de schoven werden opgeschud steiloor heet, - waarom blijkt niet - voegt de schrijver van bovenbedoeld artikeltje er aan toe. Voor wie zo'n gaffel van meer nabij kent, is het wel heel duidelijk waarom ze steiloor kan genoemd worden: het is een, bij voorkeur eikenhouten, werktuig met een steel van ongeveer 1 meter lengte, die zich gaffelsgewijze vertakt¹⁾; elk der beide een weinig naar buiten staande takken is ± 2 dm lang en loopt uiteraard enigszins spits toe. Met enige fantasie maken ze de indruk van twee rechtopstaande, steile oren van een of ander dier b.v. van een konijn of van een haas, welk laatse dier merkwaardig geneog in dit verband in de dialecten van de Noordbrabantse Kempen steiloor gebeten wordt. In het Ettense steiloor = houten gaffel heeft men met een naamgeving op grond ven gelijkenis te doen, met een al dan niet verbleekte metaphora.

de B.

1) In de Noordbrabantse Kempen daarom, naast schudsgaffel, schudmik geheten, in Corn. Bijv. schuddemik.