Geraffineerd.
WNT 12, 176 lezen wij i.v. raffineeren: ‘Zie ook geraffineerd’; een raadgeving, die eerst in de naar wij hopen niet te verre toekomst kan worden opgevolgd. Op de plaats, waar het woord in Dl. IV zou moeten staan, zoekt men het vergeefs. Daarover zal trouwens niemand verbaasd zijn, die zich rekenschap geeft van de tijd waarin dit deel tot stand kwam, en van de praktijk die de toenmalige Redactie toepaste met betrekking tot het opnemen van bastaardwoorden.
raffineren werd, wat WNT l.c. niet vermeld is, door Kiliaen opgenomen in zijn Appendix peregrinarum etc. dictionum, met de vertaling ‘purgare, repurgare, perficere sal, argentum, etc.’. Hij maakte onderscheid tussen vreemde woorden die burgerrecht hadden verkregen, ‘à vulgò passim receptas (dictiones)’, - deze staan in het woordenboek zelf, - en andere welke in zijn appendix werden bijeengeplaatst. Van de overdrachtelijke toepassing, ons in het pp. bekend, is nog geen aanduiding te vinden. Toch is deze betekenis niet zo jong als men geneigd is te denken. Wij vinden haar in Valentijn's Ovidius, Minne-Digten I, VIII: ‘Daar is sekere (isser iemant die een geraffineerde hoerewaardin wil kennen), daar is een sekere bes enz.’ De latijnse tekst heeft geen aequivalent waarvan dit geraffineerd de vertaling zou zijn:
Est quaedam, quicumque volet cognoscere lenam,
Audiat! Est quaedam, etc.
L.C.M.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd