De Nieuwe Taalgids. Jaargang 29

Op een anker te land raken.

Volgens het Ndl. Wdb. II, 495 betekent deze zegswijze ‘tegen verwachting slecht te recht komen’. Uit het volgende zal blijken, dat zij juist het tegenovergestelde betekent: tegen verwachting goed te recht komen; vgl. Winschooten, 8: Op een anker te land koomen.... oneigendlijk, genoomen moet werden, voor iets, dat teegen alle hoop, en gedagten komt te gelukken; De Brune, Bank. I, 439: Hoe hol en dol de zee gaet... Gods keurlinghen komen noch eyndelick met een anker te lande. In S. Coster's Spel van Tiisken vander Schilden vertellen Jan Rap en zijn Maet elkander van hun grote armoede (vs. 939 vlgg.). Onverwacht worden zij door Tiisken v.d.S. in dienst genomen voor een strooptocht, die buit belooft en uitkomst geeft. De Maet vraagt nu Jan Rap:

Wat dunckt u, komen wy niet op een anker te landt: 't En mocht niet hoogher, twater stondt op de lippen. - In W.D. Hooft's Hedendaegsche verloren Soon (anno 1640¹⁾ ontvlucht Juliaen de ouderlijke woning en wil zijn dagen in vrolijkheid doorbrengen. Dwalende door Den Haag komt hij bij een herberg, waar een paar ‘snollen’ in de deur staan. Een dezer nodigt hem uit binnen te komen ‘om beter kennis te maecken’. Juliaen zegt daarop: Mijn dunckt, dat ick hier op een ancker te land gae raecken, wat moeilijk iets anders kan betekenen dan dat hij, die ‘iens lustich wilde suypen, schrense, in dat hiel vrolyck, en daertoe blyer als bly’, van mening is goed te recht te zijn gekomen. Vgl. ten slotte Halma, 33: Op zijn anker te land koomen, tegen alle hoop behouden worden.

F.A. Stoett.

1) J.v. Vloten, Het Ndl. Kluchtspel II, 117.