Taal en Letteren. Jaargang 14

[p. 374]

Het van tienen en van vieren stellen of maken.

Bovenstaande uitdrukking werd in de 16^e en de 17^e eeuw in de zuidelijke Nederlanden gebruikt in de beteekenis van feestvieren, zwieren, brassen, slampampen. Bijv:

Ic en wil om mijn lief niet meer gaen quellen,
Maer ic wil gaen bijde goede gesellen
Eten en drincken en vrueght versieren,
Wildt van manieren.
Zoudt ghij mij alden dach dus trappen onttellen
En hangen in mijn ooren schoon bellen,
Zoo wilickt ooc stellen van thienen van vieren
En mij vertieren.

Nieuwe Refereinen van Anna Bijns, ed. Jonckbloet en Van Helten, bl. 234.

Soo is hy niet langh daer naer op het swieren ‘gheraeckt,
En hij heeft het soo al van tienen, en van vieren ‘gemaeckt.

G. Ogier, Seven Hooft-Sonden, 1682, bl. 227.

Lustigh dat gaeter op aen, ik loop nu eens uyt swieren
en stellen alles aen van thienen en van vieren.

De Bie, Madam Sacatrap, bl. 12.

[p. 375]

 

Men vint int huys noch munt noch cruys wanneer men

 

eten wilt t' wort al verbrilt van thienen en van vieren,

 

Met veel daegen te swieren verquistmen sijnen schoonen tijt.

 

 

 

Ibid. bl. 22.

Daarnaast bij Anna Bijns ook: van thienen en van elven:

Besnijt u, oncuyssche en hooveerdige geesten,
Ghij gulsige, diet van thienen van elven stelt.
Siet toe, oft plagen ghij over u welven selt.

Zie ook 't Glossarium op Anna Bijns van Van Helten. Zijn deze uitdrukkingen evenals de hedendaagsche veel vieren en vijven hebben ontleend aan het kaartspel of aan het dobbelspel? Vgl. Stoett, Spreekwoorden, bl. 614.

Leeuwarden.

K. Poll.