Oude Grammatici.
De groote vergissing is geweest, dat men de Grieksche en Latijnsche grammatici voor goeie taalkundigen hield en hun benamingen kritiekloos overnam, terwijl et toch apriori heel onwaarschijnlijk is, dat 'n volk dat over 't algemeen de taal niet als ontstaan maar als gemaakt beschouwde, 'n juist klassifikatiebeginsel had. De middeleeuwsche eerbied voor de dragers van zulke volmaakte talen en de scheppers van zulke volmaakte litteraturen vond et 'n soort van heiligschennis, aan hun werk te tornen, als er soms twijfel aan de gegrondheid van hun groepeeringsmethode mocht opduiken, en toen die twijfel eenmaal opgekomen was, wist men niets beters te doen dan zich te houen aan de gewoonte en de heimelijke ontevredenheid over et onwetenschappelijke van et schema te paaien door zich wijs te maken, dat et er toch eigenlijk niets toe deed.’
Dr. J.A. Dèr Mouw, Dr. J.M. Hoogvliet's
Opvatting van Taalstudie en methode van Taalonderwijs.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd