Dit is een suuerlijc boecxken


25. aant.
Dit liedeken gaet op die wise Cleue hoorne en batenborch 25.1. NV laet ons vrolic singhen.
[pagina 83]
een liedeken ter eeren van haer maria ende haren kinde ic woude ic bi hem waer so waer mijn hert in rusten dat nv lijt pine swaer. dat scheyden en sou mi niet lusten al waer ic daer dusent iaer 25.2. ¶ Mijn hert dat leyt gheuanghen van minnen seer beswaert mi mach wel seer verlanghen ter minen lieue waert bi hem en is gheen quale mer hier is menich seer. wou hi mi bi hem halen. so en truerde ic nemmermeer 25.3. ¶ Siel ghi moet verbeyden noch eenen cleynen termijn al sijn wi nv ghescheyden ten sal niet langhe sijn ic sal v corteliken al in mijn rijcke ontfaen
[pagina 84]
daer om strijt blijdelike het sal saen sijn ghedaen 25.4. ¶ O lief van hogher minnen. ic en can gheswighen niet mijn hert dat lijdt van binnen ic claghe mijn verdriet die deruen dat si minnen sijn dicwil seer beswaert en ongherust van binnen. het is der minnen aert 25.5. ¶ Nv siel laet v ghenoeghen en maket gheen verdriet wilt v tot liden voeghen ic en sal v laten niet. mer blijft altoos ghestade. in mijnder minnen fijn. dat is dat ic v rade mijn goelic dochterkijn. 25.6. ¶ Nv wil ic altoos draghen in mijn herte bliden moet waer om so soudese claghen
[pagina 85]
o heere ghi sijt so soet ic hope aen v ghenade al sidi bouen mij v doecht sal mi beraden. och des betrouwe ic di.