Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[Drotv nacht]

Toon: Eerste Carileen.

DRoeve nacht,

Hoe lang zult ghy de luister,

Van mijn wellust, noch bekleên?
Ey! daal, terwijl mijn zon
Haar reis begon,
En rendt, op 't gebloos van mijn Aurora, heen;
Ik verwacht

[p. 268]

 

Een helder licht, in 't duister,

 

Zoo u nevel my ontgeeft;

 

't Gestraal mijns Herderins,

 

De prikkeling mijns mins

 

Zijn lonkjes, daar de dart'le min op sweeft:

 

'k Zal haar ontmoete

 

Aan gins groene laan;

 

tZa dan, repje voeten,

 

Wilt haar tegen gaan.

 

Ik zie;

 

Maar wie?

 

Is zy het? ja.

 

'k Licht mijn hoet;

 

Zijt gegroet,

 

Ach! mijn zoete Zilvia.

 

2 Aarts-goddin,

[p. 269]

 

Dus eenig zonder Schaapjes?

 

Doch met my, uw' lief, verzelt;

 

Hoe komt dit, zoetert, by?

 

Schroomt ghy 't gevry

 

Van ons, van haar mocht werde naar gemeldt?

 

Ban die zin,

 

Schoon zy, als geyle aapjes,

 

Het troetelkonsje bootzen na;

 

Zy swijgen, doch met wil,

 

Van 't vryen stil,

 

Als ik my vermaak met mijn lieve Zilvia.

 

'k Blus nu eens mijn lusje,

 

Op u purper mondt,

 

Met een zuiker kusje

 

Uit mijn hert gejondt;

 

Wat zoo’ by-loo,

[p. 270]

 

Dat kusje smaakt.

 

Wat smart!

 

'k Voel mijn hart,

 

Hier door, in brandt geraakt.

 

3 Ey! ey kom

 

Gaan wy daar gins aan 't beekje,

 

Daar ons niemandt en verspiedt;

 

De kleine blinde Godt

 

Zal 't zoete lot

 

Ons schenken, voor een lang-geleên verdriet.

 

Ey! waarom

 

Dus straf? om 't middel-streekje

 

Eens te zien, door min, bevocht?

 

Hoe! loopt ghy voor my heen

 

Met vlugge treen?

 

Of wenst ghy, met my, te zijn in d' Echt verknocht?

[p. 271]

 

Neen, 'k wil liever scheide,

 

En laten u alleen;

 

Zulken bandt te leiden,

 

Is my te grooten peen.

 

Ik wil’ nu stil,

 

My voegen by die Zon,

 

Die de smart,

 

Van mijn hart,

 

Al voor lang genezen kon.

 

 

 

I.d. Groot.

 

 

 

Niet al te.