Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

Mijn antwoordt, aan de zelve.

Toon: A la Nopce! ofte: Wie zal de vlammetjes, &c.

GHy die de vlam wel bluszen kon,

En zuchjes van Melisze;

Of't hartje van uw' Celadon,

Het geen ghy noemt de fliszen,

Dat zoo vol viers’ als ghy Reiniers,

[p. 226]

 

Met zoo veel lonken’ en zoo veel vonken,

 

Die het zieltje knaagt;

 

Geen vluchteling zoo vluchtig scheen,

 

Als ghy u weêrmin draagt,

 

Die ghy met liefde plaagt.

 

2 Af-keerigheidt laakt vry,

 

Schoon dat de rust in vryheidt staat;

 

Geen kus bracht lust nooit in ly,

 

Door 't streelende gelaat;

 

De liefde’ beliefde,

 

Ik wacht u’ ik dacht nu,

 

Mijn Goddin; hoor!

 

Ik breek geen heuze trouwe,

 

Noch liefdens rampen door;

 

Ik gaa die liefdens vryheidt voor.

 

3 De blijdschap ruilde 'k nimmermeer

[p. 227]

 

Voor 't Koninglijke geslacht;

 

Ik zet men tegen de strijdt neêr

 

Van lonkjes, vol onmacht;

 

Die zullen’ geen krullen

 

Brengen in de lijn;

 

Ik zoek de liefdens vryheidt.

 

Weg! weg dan valsche schijn!

 

Men dunkt Melisze zijn.

 

 

 

A. de Haas.