Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[p. 223]

Juffrouw H.R. aan mijn.

Toon: A la Nopce, &c.

WIe zal de vlammetjes sliszen

Van 't Herdertje Celodon?

De zuchjes van Melisze,

Zijn gulde rijpe Zon;

Het baasje’ dat haasje,
Met hikken’ en snikken,

Loopt altijdt uit en in.

Zy vlucht wel; maar de liefde,

Die haar woont in de zin,

Hem loont met wedermin.

[p. 224]

 

2 Af-keerigheidt, ik laakje;

 

By vryheidt is de rust;

 

Hy kust met lust zijn snaakje,

 

Hy streelt, en queelt, en kust.

 

Melisze’ doet gisze

 

De zinnen’ van 't minnen

 

Te gaan dan binnen 't spoor;

 

Dus breekt getrouwe heusheidt

 

De liefdens rampen door,

 

En staat de vryheidt voor.

 

3 Wie ruilde zulken blijdtschap

 

Voor Koninglijk geslag?

 

Hier staat men tot de strijdt schrap,

 

Van lonkjes en gelag;

 

Nooit zullen’ haar krullen

 

Mijn zinnen’ in 't minnen,

[p. 225]

 

Afloopen in de lijn;

 

Maar liefdens vryheidt zoeken,

 

Bevrijd van valsche schijn,

 

Wanneer 't Meliszen zijn.