Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[p. 54]

Klachte, over ontrouw.

Toon: Repicabam.

ZIel voogdesje,

Wat schort'er, zeg, nu aan,

Dat ghy my troosteloos laat heenen gaan?
'k Liet alles, Engel, op uw' goetheidt staan.
Ik dacht, door 't lange loopen’ te hoopen
Het endt mijn 's liefde; maar ik zie 't is mis:
Nu zal ik 't leven
Willig begeven;
Zoo 't uw' wil maar is.

2 Stuit mijn klagen,

Ghy ziet ik ben in noodt,

[p. 55]

 

Wanneer ik wordt van alle troost ontbloot;

 

Spreek! want u swijgen al mijn ramp vergroot.

 

Zeg, Engel, lieft ghy een ander? 'k verander;

 

Doch zoo niet: of ik blijf u eeuwig trouw:

 

Wijl u begeeren

 

Nooit was, my t' eeren;

 

Schep ik lust in rouw.

 

3 'k Zal mijn leven

 

Gedenken aan het geen,

 

Dat ik door smeeken, en door mijn gebeên,

 

Van u, ontfangen heb: en ook de reên

 

Die ghy zeid' te houwen, en niemandt te trouwen

 

Als my: hoewel ghy op uw' woordt niet acht.

 

't Is best geswegen.

 

't Blijft onverkregen

 

Dat ik hadd' gedacht.

 

 

 

K.M.