De Stem. Jaargang 20

[p. 1145]

Verzen
door Luc van Hoek

'k Heb zeker veel te lang
op al te schone wegen
den zeer gereden zang
gezocht, en snellen zegen,

Hoe ben ik toch zo fel
de sterren nagereden
en juichend, maar te snel,
in 't ruisend licht getreden,

En was een toren hoog
ik wou den beiaard spelen
o! klankvollen proloog,
fonklende klinkjuwelen,

Zie, aller feesten feest,
vrijage in het koren:
terwijl gij bloemen leest
schal ik op enen horen;

In het bronsgroen foreest
streel ik uw hals en haren
en kan mijn speelsen geest,
handen noch mond bedaren;

dan varen op den stroom
van 't koel' en klare water,
'k besnoei geenénen droom...
die wijzigheid komt later.

Ja, ik heb àl te lang
op àl te zoete wegen
den zeer gereden zang
gezocht, en snellen zegen.

[p. 1146]

 

Speelt gij op gulden luit

 

veelmondige accoorden

 

dan zingt mijn dunne fluit

 

de ranken onverstoorde

 

candide melodij

 

 

 

de dag gaat snel voorbij...