Spiegel der Letteren. Jaargang 10

[p. 241]

[Nummer 4]

In memoriam
Prof. em. Dr. P. Minderaa

De tiende jaargang van een tijdschrift staat normaal in het teken van een jubileum. Voor Spiegel der Letteren betekent 1967-1968 rouw om groot verlies. Toen de redactie van dit tijdschrift in het vorige nummer een In Memoriam Prof. H. Uyttersprot publiceerde, kon zij niet vermoeden zo kort daarop het heengaan van een tweede redactielid te moeten betreuren.

Prof. P. Minderaa heeft zich van bij het ontstaan van Spiegel der Letteren - reeds het eerste nummer bracht een bijdrage van zijn hand - een toegewijd en een bekwaam raadgever in onze redactie getoond. Dat voortaan de hulp van zijn adviezen ontbreken zal stemt tot droefheid.

P. Minderaa werd op 3 december 1893 te Amsterdam geboren. Hij studeerde klassieke letteren aan de Vrije Universiteit in zijn geboortestad en was leraar aan het gymnasium te Zetten en het lyceum te Zeist. Zijn belangstelling voor de Nederlandse letterkunde kwam vroeg tot uiting, nog niet door het schrijven van studies, maar door de publicatie in 1919 van de verzenbundel Klarende Luchten onder het pseudoniem Peter van Maarn.

In 1942 promoveerde hij op een proefschrift over Karel van de Woestijne. Zijn leven en werken, dat een indrukwekkende biografisch-literaire studie bracht over de Vlaamse dichter die er in zijn levensgang en zijn letterkundige ontwikkeling tot aan de eerste wereldoorlog stap voor stap gevolgd wordt. Minderaa's faam als criticus en literair-historicus was met deze publicatie definitief gevestigd en dat deze classicus in 1948 als opvolger van Prof. Dr. P.N. van Eyck aan de Leidse universiteit de leerstoel in de Nederlandse letterkunde toegewezen werd, was bijna even vanzelfsprekend als dat hij lid werd van de redactieraad die de uitgave van Van de Woestijnes Verzameld Werk op zich had genomen.

...

[p. 242]

...

Door zijn universitaire opdracht was Prof. Minderaa verplicht zijn belangstelling te richten naar alle gebieden van de Nederlandse literatuur. Hoe ruim en grondig hij dat gedaan heeft kan men aflezen uit de lijvige bundel Opstellen en voordrachten uit mijn hoogleraarstijd (1948-1964), verschenen in de ‘Zwolse reeks van taal- en letterkundige studies’, die met de ‘Klassieken’ en de ‘Zwolse drukken en herdrukken’ ook jarenlang zijn kundige leiding, naast die van andere hoogleraren, heeft genoten.

Door zijn vorming als classicus, zijn kennis van de literatuur in de Nederlanden en zijn dichterlijke begaafdheid was hij de aangewezen persoon om zelf in de ‘Zwolse drukken en herdrukken’ de editie te bezorgen van Gulielmus Gnapheus' Acolastus, waarvan hij naast de geannoteerde en literair-historisch gesitueerde Latijnse tekst ook de vertaling in Nederlandse verzen publiceerde.

Prof. Minderaa voelde zich steeds aangetrokken door werk dat minutieus onderzoek, overleg en bezinning vereiste. Dit tonen, buiten zijn afzonderlijke uitgaven, de genoemde gevarieerde Opstellen en voordrachten die - zo veelzeggend - worden besloten met een aantal studies waarin grondslagen en wezenskenmerken van het literaire fenomeen als dusdanig onder de loep worden genomen. Vooraleer Prof. Minderaa de literatuurstudie praktisch beoefende, had hij ze theoretisch verantwoord. Hieraan heeft zijn werk in niet geringe mate zijn wetenschappelijke en blijvende waarde te danken.

Met een vooraanstaand geleerde verliezen wij tenslotte ook een goed en edel mens.

de redactie