Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijHier na volghen sommige Lofsangen, Gebeden, ende Dancksegginghen. | |
[Folio 335r]
| |
op de wijse vanden 130. Psalm: Wt der diepten, etc.
HEer Ga naar margenootadoet ons lippen open
Ende regeert den mont
Dijns schepsels die hier hopen
In u woort en verbont
Schept Ga naar margenootbons een nieu herte,
Gheeft ons den rechten gheest,
Die de siel in haer smerte Troosten can aldermeest.
Bedroeft Ga naar margenootcende verslaghen
So comen wy tot u,
T'brantoffer dat wy draghen
Dat maeckt ons banghe nu:
Nochtans weten wy Heere
Dat Ga naar margenootdghy sulcks niet veracht
Dies na t'sPropheten leere
Doen wy tot ons u clacht.
Ons Ga naar margenootesonden wy belijden
Die u zijn openbaer:
Voor ons aen allen zijden,
Zijn ons misdaden swaer:
V hebben wy alleene
Ghesondicht en onteert:
Dies t'herte met gheweene
Tot u alleen hem keert.
Veel Ga naar margenootfmeerder zijn ons sonden
Dan het zant aen der Zee,
Dus Ga naar margenootgwischt af onse wonden
Want Heer sy doen ons wee:
Reynicht de siel van boosheyt
Vervuylt ende verhit
Door onses vleesches broosheyt,
Tbloet Ga naar margenoothroode maket sneeu wit.
Wy hebben uwen Ga naar margenootitoorne
Te recht op ons verweckt:
Nochtans u wtvercoorne
| |
[Folio 335v]
| |
V goetheyt niet ontreckt:
V handen Ga naar margenootkwilt wt breyden,
Verbercht u ooghen niet:
En ons die troost verbeyden
Ghenadich doch aensiet.
Want ons gheheel Ga naar margenootlbetrouwen
Is u barmherticheyt:
Ons sonden ons berouwen
Tgheloove wort bereyt
Door den gheest met verlanghen,
Die vast op Christum staet:
Om door hem nu t'ontfanghen
Verghevingh' van misdaet.
O Ga naar margenootmVader zijt ghenadich,
En maeckt ons doch bequaem:
Want wy roepen ghestadich
In ws Soons Christi Naem:
Ons sonden wilt vergheven,
Straft niet na onse schult,
Gheeft nu den dooden t'leven,
V Woort in ons vervult.
O Christe wy behoeven
V hulpe rechte voort,
Op Ga naar margenootndat wy ons nu proeven
Te recht na uwe woort:
En dat wy niet onwaerdich
En eten van dit broot:
Waer door d'oordeel rechtveerdich
Ons straffe niet ter doot.
O Ga naar margenootoTrooster alder swaerheyt,
In onser herten woont:
Leyt ons in uwe waerheyt,
V weghen ons vertoont:
Versekert de ghenade
Die ons nu is ghedaen:
Op dat wy vry van t'quade
Tot uwer tafel gaen.
|
|