Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Het reghende seer, en ick was nat.
WEl haer die laten de werelt quaet
En niet en doen des Ga naar margenootasondaers raet
Maer heeft zijnen lust
Al in de Ga naar margenootbWet des Heeren
En overdenckt die wel gherust.
Want Ga naar margenootcwerelts rijckdom over al
Dat moet haest Ga naar margenootdnemen eenen val
Maer dwoort Gods soet
Dat sal Ga naar margenooteeewelick blijven
Also ons Petrus maket vroet.
Al die ghelooft Gods woorden claer
Van gantscher herten, en volcht hem naer
Wt liefden groot
Spreeckt Gode de Heer almachtich
Die sal leven Ga naar margenootfal waer hy doot.
Maer die des Ga naar margenootgwerelts rijcdom gheert
En Godes woorden van hem weert
Om vrienden danck
Te behouden, sal lijden
Och eewelick dat wert so lanck.
O menschen die u siele stelt
Te pande voor wellust oft ghelt
Door tsvyants raet
Eewelick sult ghy treuren
Om dat ghy u bedrieghen laet.
O Ga naar margenoothboose weerelt vol fenijn
Ghy hebt my bedroghen door t'schijn
En valsche leer
Nu wil ick u verlaten
En keeren Ga naar margenootimy tot God den Heer.
Vergheeft Ga naar margenootkmy Heere mijn misdaet
| |
[Folio 331v]
| |
Die ick bedreven hebbe quaet
Sy zijn my leet
Wilt my Ga naar margenootlghenade gheven
Laet Ga naar margenootmmy ontvlien u toren wreet.
O God in Ga naar margenootnduysternisse swaer
Heb ick ghewandelt menich Iaer
Gantsch was ick blent
Nu bid ick u O Heere
Maeckt my u Ga naar margenootoheylich woort bekent.
Gelijck den Hert Ga naar margenootpnaer dwater lust
So heeft mijn siele altijt dust
Na t'clare licht
Levende God hier boven
Weert nu het Ga naar margenootqcleet van mijn ghesicht.
Laet my doch uwe Ga naar margenootrclaerheyt sien
Op dat mijn herte Ga naar margenootsmach verblien
Mijn God mijn Heer
Op u staet mijn Ga naar margenoottbetrouwen
En laet my Heere nemmermeer.
Mijn nabueren gheck ende spot
Ben ick om uwen Naem, O Godt
Sy haten my
Mijn vrienden en mijn maghen
Het schijnt dat ick verlaten sy.
Sterckt Ga naar margenootvmy O Heer in alder tijt
Met Ga naar margenootxuwe waerheyt my bevrijt
Op dat ick niet
Van u woort en beswijcke
Met de werelt in swaer verdriet.
O God Ga naar margenootygheeft my een vast gheloof
Dat ick Ga naar margenootzverwinne de werelt doof
Door u woort fijn
Wilt mijnen Ga naar margenootagheest vernieuwen
So sal ick niet meer treurich zijn.
Bedroeft Ga naar margenootbso is mijn siele seer
Gheeft my nu troost almachtich Heer
Mijn salicheyt
En wilt my niet begheven
Mijn Ga naar margenootchoop heb ick op u gheleyt.
Ick weet O Heere wel ghewis
| |
[Folio 332r]
| |
Datter niemant beschaemt en is
Al die Ga naar margenootdbetrout
V heylich woort ghepresen
Wel hem die daer op vaste bout
O Ga naar margenootePrince God des Hemels groot
Ghy Ga naar margenootfverlost ons van Hel en doot
Al door u Ga naar margenootgbloet
By u woort wil ick blijven
En waghen daerom lijf en goet.
|
|