Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden

[V stercke God]

Na de wijse: Gebenedijt sy God de Vader ons Heeren. Of, Schoon maecht eerbaer, V wesen soet al van natueren.

[fol. 306v]

 

V Stercke ^aGod

 

Ben ick, wiens name is de Heere

 

Ick heb ^bghebodt

 

Over al waer dat ick my keere

 

Groot ^cvan daden, en machtich seere

 

Gheweldich ben ick over al vermaert

 

Een ^dgroot Princier, brandende ^evyer

 

So u de Schrift ghenoechsamich verclaert.

 

Al wat daer leeft

 

Heb ick ^fgheschapen, t'wesen ghegheven

 

Ick ben diet gheeft

 

Daer ^gghy altemael by moet leven

 

Ick ben een ^hConinck hooch verheven

 

Boven alle Coninghen machtich rijck

 

Spreeck ick een woort, het gheschiet voort

 

Ic ⁱben een God, wiens nergens is gelijcke.

 

Niet en is my

 

Onmoghelick ^ktot gheenen stonden

 

Ghelooft dat vry

 

Mijn ^lmacht is niet om doorgronden

 

Wie sal mijn grootheyt gaen verconden

 

Mijn sterckheyt, ^mmogentheyt, wesen en doen

 

Ic ⁿben hooger Heer, dan shemels Choor

 

Dieper dan d'afgronden, wilt dit bevroen.

 

Staende opt lant

 

So reyck ick tot den Hemel boven

 

Mijn ^oNaem playsant

 

Moet alle tonghe eeren, loven

 

Mijn ^pmacht en is niet om vergroven

 

Der ^qdienaers heb ick veel sonder ghetal

 

Dit canmen sien, ^rhoe alle knien

 

Haer moeten buyghen voor my over al.

 

Mijnen ^sThroon siet

 

Heb ick inde calum der wolcken

 

En ben ick niet

 

Heerschapper ^tover alle volcken?

 

Daer zijn geen hoochten noch geen polcken

 

Die ic ^vniet en doorsie, hout dit voorwaer

 

Niet so bedeckt, ^xken weet perfeckt

a Iere.32.18
Exod.24.7.

b Zach.9.10
Esaie 9.6.

c Iere.32.19

d Apoc.1.5.

e Deut.4.24
Heb.1.2.29.

f Ioan.1.3.
Heb.1.2.
Genes.1.3

g Psal.145.15.

h Dan.6.26.
Deut.4.24.

i Esa.46.5. ende 44.9.
Iere.32.19

k Gen.17.1.

l Eccl.18.3.4

m Ier.32.19
Rom.11.34

n Iob 11.8.9
Sap.18.15

o Phil.2.11
Apoc.5.12

p Eccl.18.3

q Dan.7.10

r Rom.14.11
Esaie 45.23

s Eccl.24.5.
Psal.113.5.

t Eccl.24.7.

v Iob 28.44
Iere.23.23

x Zach.4.10

[fol. 307r]

 

Waer dat gheschiet, het sy verre oft naer.

 

Mijn Rijck is gheen

 

Rijck, dat op ^yeen ander sal comen

 

Ick hebt alleen

 

Niemant can my vant Rijcke drommen

 

Tis ^zeewich vast, ende volcomen

 

Onverganckelick, warachtich, ghewis

 

Mijnen stoel duert, altijt en vuert

 

Behalven my geen Heerschapper meer is.

 

Daertrijck ^ais mijn

 

En al dat daer in is gheseten

 

Ick ^bonderhoudt fijn

 

Anders waert al langhe versleten

 

Maer door ^cmijn goetheyt onghemeten

 

Blijft Hemel en Aerde in zijnen stant

 

Dits openbaer, ^dhet laech aldaer

 

So ick van henlieden dede mijn hant.

 

Ick ^eschiep het licht

 

Ende de duysternissen mede

 

Ick ^fheb opghericht

 

Dat vervallen was, ^gghemaeckt vrede

 

Ick sla ^hdoot, ghenese opt stede

 

De doot en t'leven is in mijn hant

 

Bedenckt dit ghy, dat ick oock sy

 

Een Heer des ⁱdoots ende levens vaillant.

 

Ick ben ^kverhoocht

 

Boven alle heydens ghemeyne

 

Mijn hantwerck toocht

 

Dat ick eewich ben, en alleene

 

Mijn weerdicheyt neemt dit te beene

 

Eere, is boven den ^lHemel voorwaer

 

Tis een verblien, lustich om sien

 

T'aenschouwen van mijn lieflic aenschijn claer.

 

Ick ^mben alleen

 

Schepper des Hemels ende Aerde

 

En anders gheen

 

T'verginck al, so ickt niet bewaerde

 

Ick ben de groote, de vermaerde

 

Mijnen wille can niemant wederstaen

 

Een eenich Heer, gheen ander meer

y Dan.7.14.

z Esaie 9.6.
Iere.10.14.

a Psal.24.1.

b Heb.1.3

c Psal.89.2

d Heb.1.3

e Esaie 45.7

f Col.2.10

g Ephe.2.14

h Deu.32.29

i Rom.14.9

k Psal.113.6

l Psal.113.9

m Apo.4.11
Zac.12.1.
Genes.1.1.

[fol. 307v]

 

Metter ⁿspannen can ic d'aertrijck omvaen.

 

De Hemel is

 

Mijnen stoel, ^od'aerde mijnder voeten

 

Voetbanck ghewis

 

Alle ^pMachten mijn ghebodt moeten

 

Zijn onderdaen, op groote boeten

 

Alle ^qmacht en ghewelt is mijn alleen

 

Niet ^ris my swaer, spreeck ick t'staet daer

 

Als Heer alder dinghen, en anders gheen.

 

Van ^sd'eender zee

 

Tot d'ander, hebbe ick heerschappie

 

Alom int bree

 

Gaet en streckt haer mijn seigneurie

 

Mijn ^theerlickheyt blijft tot allen tie.

 

Mijn Rijcke en sal nemmermeer vergaen

 

Maer sal altijt, wie dat benijt

 

Van eewicheyt tot eewicheyt blijven staen.

 

Ick ^vben, in dien

 

Alle dinghen hebben haer wesen

 

Ende van wien

 

Het ^xwesens oorspronck is gheresen

 

Van wiens volheyt, seghen ghepresen

 

Den Hemel en Aerde is vol, ^yover al

 

Mijn goetheyt groot, blijckt alom bloot

 

Somen mach sien binnen het aertsche dal.

 

Ghy die dit hoort

 

Wilt na ^zmijn vrientschap neerstich jagen

 

Die met een woort

 

T'lichaem ^amach doon, de siele plaghen

 

Verdoemen, soeckt my te behaghen

 

Ick ^bmake mijn dienaers Goden certeyn

 

Vruchten, ^cgeen noot, hel, duyvel, doot

 

Sy hebben met my alle dinck ghemeyn.

 

Maer ^dmijn Rijck staet

 

Altemale mijn creatueren

 

Volcht ^emijnen raet

 

So en sult ghy namaels niet treuren

 

Maer ^fblijde zijn tot allen uren

 

Met een blijschap vast en volcomen goet

 

Ghelooft ^gmijn woort, gaet daerna voort

n Esa.40.12

o Esa.66.1.

p Co.1.16.17.

q Mat.28.18

r Esa.46.11
Sap.12.12

s Zach.9.10

t Dan.7.14
Hebr.1.8.

v Ro.11.34

x 1.Cor.8.6
Ephes.3.15

y Psal.119. 64, 33.5.

z 2.Cor.5.2

a Mat.10.28

b Apoc.1.6.
Sap.3.17.

c Ioan.16.33

d Matth.6.

e Ioel.2.13
Soph.2.3

f Mal.4.2

g Eccl.12.11

[fol. 308r]

 

Dat u ^hmijnen dach niet en valle te swaer.

h Amos.5.16