Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Vlaenderlandt hooch ghepresen, siet na u deel.
STaet op die licht ghevallen
In sonden swaer
Versaet u boosheyt met allen
Bidt God eenpaer
Also sal u ghenade gheschien
Wilt Ga naar margenootatot hem vlien
Hy doet barmherticheyt Ga naar margenootbaen veel duysent lien.
God en heeft gheen behaghen
In des Ga naar margenootcsondaers doot
Dus Ga naar margenootd wilt beweenen en claghen
V boosheyt groot
| |
[Folio 290v]
| |
God is Ga naar margenootelanckmoedich somen siet
Vaet mijn bediet
Hy en begheert de doot der sondaren niet.
Al sprack God Ga naar margenootfghy moet sterven
En zijn verdoemt
Noch suldy troost verwerven
V voor Ga naar margenootghem cromt
Verlaet dat oude leven quaet
Volcht dien raet
God sal verheven al u misdaet.
God sal Ga naar margenoothontfermen dijnderen
Want hijt vermach
Hy siet met ons door den vijnderen
So menighen dach
Om dat wy vander boosheyt souden staen
En tot hem gaen
So sal hy ons in ghenaden ontfaen.
God verblijt hem in zijn Ga naar margenootiwercken
Dat is ghewis
Hy heeft lief so wy mercken
Al datter is
Hy en haet der dinghen gheen voorwaer
Die hy schiep naer
Zijn eyghen beelde, dats openbaer.
Dus Ga naar margenootkkeert u tot den Heere
Van herten reyn
Al hebdy ghevallen seere
God is certeyn
Die ons mach helpen in corter stont
Wie nu is ghewont
Aenroept den Heere, so wordy ghesont.
Dus en wilt niet meer suchten
Maer Ga naar margenootlbetert u
En doet oprechte vruchten
Der beteringhe nu
Bekeert u tot den Heere soet
Die al zijn bloet
Voor ons ghestort heeft wt liefden goet.
Elck keer van zijn quade weghen
Wie dat ghy zijt
| |
[Folio 291r]
| |
Daer ghy in hebt gheleghen
Want Ga naar margenootmhet is tijt
Also suldy ontgaen den Ga naar margenootnval
Als God comen sal
Oordeelen over de werelt al.
Prince, wilt ditte sommen
En neerstich wacht
Want dien dach sal comen
Als Ga naar margenootoeen dief inder nacht
Salich is hy, die hy wakende vint
Dit wel versint
En hy sal hem sparen als zijn kint.
|
|