Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Men sacher te Veuren binnen blincken.
QVaden raet so is u in gheblasen
O beminde dochter van Sioen
Anders so en sout ghy so niet rasen
Als Antichrists Ga naar margenootaknechten u yet doen
| |
[Folio 275v]
| |
T'sy Ga naar margenootbbannen, en slaen met Ga naar margenootcroen
Ofte doden, op dit saysoen.
Ende oock hier benevens Ga naar margenootdberooven
V goeden, erve, ende oock ghelt
Sy en doent den stommen, noch den dooven
Maer Christum, die Ga naar margenootehem voor u stelt
Dus en vrees nu gheen ghewelt
Hoe seere datmen u quelt.
Want daer staet, dus willet ghedooghen
Wie u Ga naar margenootfaenroert, hoort dit vermaen
Die roert aen d'appel zijnder ooghen
En een hayr en sal u niet vergaen
Sonder zijnen wille saen
Dus wilt vroom blijven staen.
Want wie wort Ga naar margenootgvervolcht om zijnen Naem
Seyt ons Christus excellent
Die worden salich sonder blame
Dus u ghewillich Ga naar margenoothdaer toe went
Ende en vreest nu gheen torment
Al vander werelt blent.
Want Christus seyt, wilt dit versinnen
Tot troost zijnder gheloovighen fier
Noyt Ga naar margenootiooge en sach, noch herte conde versinnen
De glorie al van des Hemels rosier
Voor alle die hem beminnen hier
Dus en vreest noch water noch vier.
T'welcke oock David prijset seere
Segghende: verheughet inden gheest
Hoe lieffelick so Ga naar margenootkzijn u wooninghen Heere
Daer boven in des Hemels foreest
T'gaet boven, smaect den keest
Alle vernuft Ga naar margenootlvan minst ende meest.
Ia beter ist, wilt dit inprenten
Eenen Ga naar margenootmdach int huys des Heeren goet
Dan duysent, in der Goddeloosen tenten
Datmen toch, O zijt ditte wel vroet
Met droefheyt Ga naar margenootnende pijne onsoet
| |
[Folio 276r]
| |
Ten laetsten verlaten moet.
Hoort ooc, wat Ioannes gaet verhalen
De glorie inden Hemel autentijck
By een schoone stadt, vry sonder falen
Daer gheen Ga naar margenootodroefheyt wort, of verzijck
Maer daer een yeghelick wert ghelijck
Hy sy oock arme ofte rijck.
Coud', hitte, en sal oock niet beschaden
Hongher, Ga naar margenootpdorst, in dat selve pleyn
Want t'lammeken dat salse wt ghenaden
Beschutten van sulck lijden vileyn
En alle Ga naar margenootqtranen dwaen certeyn
Van Ga naar margenootrhaerlieder ooghen reyn.
Dus O dochter van Sion ghepresen
Laet u desen padt niet vallen swaer
Want smerte noch droefheyt salder wesen
Maer een eewich jolijt openbaer
Als ghy Ga naar margenootsghehoort hebt claer
Dus wilt u lief volghen naer.
Oorlof hier mede, O dochter ghepresen
Verlaet alle Ga naar margenoottander lieven suspect
Al en moeten sy also niet wesen
Hier gheslaghen ende gherect
Ick hebbe u hier claer ontdect
Vwen loon Ga naar margenootvreyn onbevlect
God werct den wille, ende t'volbrenghen. |
|