Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Een aerdich vrouken heeft my bedroghen. | |
[Folio 274v]
| |
QVaet zijn des menschen boose seden
In listicheyt verkeert
Dus elck sy in Gods wercken te vreden
Dat hy God niet onteert
Maer neerstich sy gheleert
Hoe God met alle crachten
In ons allen regeert
Herte, Ga naar margenootasin, moet, ghedachten
Sorghe, hoede, en wachten
In ons dat alles stiert.
Op dat wy ons niet souden verheffen
In onser herten gront
De Ga naar margenootbcracht mijnder handen sal ick beseffen
In t'vermoghen t'alder stont
Maer anders ist goet ront
God heeft het al in handen
Om helpen, oock Ga naar margenootct'vergaen
Oock David t'onser schanden
Roept met opgheheven handen
Schept my Ga naar margenootdeen reyn hert saen.
Mijn siele swijghe in alle termijnen
Want al mijn salicheyt
Coemt van Gods ghenadich beschijnen
Daer hy ons toe bereyt
Hevet, van Ga naar margenooteeewicheyt
Alle dinghen sorchvuldich
Werct Ga naar margenootfghy na zijnen raet
Dus menschen weest gheduldich
Bekent u selven schuldig
Want God en werct gheen quaet.
Want wy niet en zijn bequame
Wt Ga naar margenootgons te doene yet
Maer God werckt in ons, wil ende doen eersame
En al watter gheschiet
In Paulus brieven siet
Al daer vint ghy gheschreven
Hoe sy waren beswaert
Haer Ga naar margenoothselven op te gheven
| |
[Folio 275r]
| |
In den doot voor het leven
Maer God heeftse bewaert.
Niemant en can zijn salicheyt wercken
Al Ga naar margenootisonder my (spreect Godt)
Want van hem coemt Ga naar margenootkons verstercken
Daer toe ons beste lot
Al ons doen is bespot
Want niemant totten Vader
Can comen Ga naar margenootldan door my
Dus menschen allegader
God is onse Ga naar margenootmontlader
Want alles wercket hy.
Heere, wy bidden van herten loyalich
Stiert onsen wech en ganck
Geeft Ga naar margenootnons verstant ende maect ons salich
Versacht ons lijden stranck
Hout ons onder Ga naar margenootobedwanck
Ons opstaen Ga naar margenootpende sitten
Weet ghy tot alder tijt
Of ick my wel besmitten
Met onreyn water pitten
Ghy zijt der sonden quijt.
Want of ick schoon ter Hellen daelde
So vinde ick u aldaer
Ende aent wterste der aerden paelde
Ghy zijt my altijts naer
Als een ghetrouwe Vaer
Dus waer sal ick wech vlieden
O God voor Ga naar margenootquwen gheest
Altijt moet my gheschieden
Ws strangs ghebots ghebieden
Daer ick ben voor bevreest.
De waerheyt verwint. |
|