Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Lautre jour jouer, &c.
ICk mach wel suchten, en swaerlick clagen
Als ick aensie mijn ellende groot
Mijn druck vermeert, van daghe te dagen
Wie sal my helpen wter noot
Mijn wtvercorenGa naar margenoot+
In gront mijns hert, in gront mijns hert
Met grooter smert // heb Ga naar margenootaick verloren.
Daerom mach ick wel treurich wesen
In my en is doch niet Ga naar margenootbghesont
Ick en can der smerten niet ghenesen
Mijn hert dat is so seer deurwont
Wijt boven maten
Noyt meerder grief, noyt meerder grief
Mijn liefste Ga naar margenootclief // heeft my verlaten.
Nu moet mijn hert, ymmer vertsaghen
In deser swaerer treuricheyt
Wien sal ick naer de liefste vraghen
Die Ga naar margenootdmy sal gheven goet bescheyt
Dat ick hem vinde
Mijns hertsen croon, mijns hertsen croon
| |
[Folio 179v]
| |
De liefste schoon, dien ick beminde.
Mijn liefste lief, wilt niet vertsaghen
Denct niet dat ghy verlaten zijt
Ick heb Ga naar margenooteghehoort dijn bitter clagen
Mijn weerde Bruyt, ick en was niet wijt
Ick hoord' u kermen
Nacht ende dach // nacht ende dach
Al u gheclach // ick moets ontfermen.
Ach waer zijt ghy so langhe gebleven
Mijn Ga naar margenootfwtvercoren Bruydegom soet
V wederpart Ga naar margenootgheeft hem verheven
Als een wilden Beyr verwoet
Al om te schinden
Mijn teere lijf // mijn teere lijf
My arme wijf // wilt oock verslinden.
Ick heb Ga naar margenoothghesien al zijn affeyren
Wt mijnes Vaders hooghen sael
Ick wil de Ga naar margenootiLeeuwen, en wilde Beyren
Seer wel wtrichten altemael
Ick wilse schieten
Met mijnen pijl // met mijnen pijl
Na corter wijl // t'sal hen verdrieten.
Ach lief ick ben also vol schanden
Ick en derf voor uwen ooghen niet staen
Men vint gheen Ga naar margenootkwijf in allen landen
Die so veel ontrou heeft ghedaen
Als ick Ga naar margenootlalleyne
Dus moet ick vlien // dus moet ick vlien
Ick en derf niet sien, u aenschijn reyne.
Mijn weerde bruyt, waer wilt ghy wijcken
Kent Ga naar margenootmghy noch mijne goedicheyt niet
Mijn trou Ga naar margenootnen sal u niet beswijcken
So verre als ghy van my niet vliet
Ick wilts u schincken
Door mijn ghenaet // door mijn ghenaet
Al u Ga naar margenootomisdaet // niet meer ghedincken.
Mijn weerde Bruydegom wtvercoren
Mijn schult en feyl doet my so wee
Laet my voortaen u stemme hooren
Van u so en scheyde ick nemmermeer
| |
[Folio 180r]
| |
Met mijnen monden
Mijn leven lanck // mijn leven lanck
Zijn lof en danck // wil ick verconden.
Mijn liefste Bruyt, in Ga naar margenootpallen landen
Scheyt u van Ga naar margenootqmijnder trouwe niet
Die voortijts u brochten tot schanden
Ick wilse brenghen int verdriet
In Ga naar margenootreewich treuren
Al sonder ent // al sonder ent
Met swaer torment // wil ickse steuren.
Van uwer trou, wil ick niet scheyden
Hoet my daer over sal vergaen
Wilt my in uwer Ga naar margenootswaerheyt leyden
So can ick al te wel bestaen
Voor u vyanden
Al door u woort // al door u woort
Aen allen oort // al sonder schanden.
Mijn weerde Bruyt t'sal u niet schaden
So ghy vast by Ga naar margenoottder meyninghe blijft
Nu wandelt recht op mijne paden
En Ga naar margenootvvreestse niet die nemen t'lijf
De helsche mooren
In eewicheyt // in eewicheyt
Met Ga naar margenootxbitter leyt // sullense versmooren
Hoe sal ick u te vollen prijsen
Mijn Coninck inder eewicheyt
Waer met sal ick u dienst bewijsen
Ghenoechsaem naer u weerdicheyt
Ick ben te cleyne
Mijn Ga naar margenootywercken zijn // mijn wercken zijn
Hoe groot int schijn // algaer niet reyne.
Mijn liefste Bruyt, hoort mijn gewagen
Al uw wercken groot en cleyn
Naer mijn Ga naar margenootzghebodt my wel behaghen
Al zijn sy in henselfs niet reyn
Wanneer sy comen
Wt liefden reyn // wt liefden reyn
En geloove Ga naar margenootaalleyn // zijnse aenghenomen.
Mijn Bruydegom wil ick na loopen
Die my met sulcker ghenade aensiet
| |
[Folio 180v]
| |
Mijn Ga naar margenootbtrou wil ick aen hem verknoopen
Die my zijn goede jonste biet
So sal ick erven
Zijns Vaders rijck, zijns Vaders rijck
In Hemelrijck, voor eewich sterven.
|
|