Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Maria tsaert.
IEsus tsaert, Godlicker aert
Van God Ga naar margenootaden Vader gheboren
Ghy hebt met macht wederbracht
Dat langhe Ga naar margenootbwas verloren
Door Adams val, troost was ons al
Van God den Ga naar margenootcVader ghesproken
Op dat niet en worde ghewroken
Onse sonde, ons schult, Ga naar margenootdverworfstu hult
Want genen troost en ist, daer du niet en bist
| |
[Folio 176r]
| |
Bermherticheyt te verwerven
Wie dat niet en hoopt in u ghenade
Die moet doch Ga naar margenooteeewichlick sterven.
O Iesu milt, ghy hebt ghestilt
De oude vaders haer verlanghen
Die jaer en dach, in wee en clach
De Ga naar margenootfghevanckenis hiel ghevanghen
Wt dieper noot, Ga naar margenootgriepen sy tot God
Doet Ga naar margenoothop des Hemels poorten
Doet op aen allen oorten
Sent ons u kint, dat ons mint
Dese sware pijn, dwelck moet gheschien
O Christus door uwe lijden
Daerom u hout, eenen Heer stout
De werelt tot eewighen tijden
Iesu fijn, u woort gheeft schijn
Ende lichtet claer ende ghewisse
Het helpt wt pijn, de arme dijn
Die Ga naar margenootidaer sitten in duysternisse
Gheen rust noch rast, en hebben sy vast
In al der menschen leeren
Helpt hen dijn woort vermeeren
Helpt hen doch saen, op de rechte baen
En gheeft hen troost, die ghy hebt verlost
En de Ga naar margenootkwerelt al ghemeyne
Alleen in dy, Heer hopen sy
Niet in haer wercken onreyne.
O Iesu Christ, waer God du bist
In u en zijn gheen ghebreken
Daer en is gheen man, die mach of can
Vwen lof te vollen wt ghespreken
V hoogschte eer, wort altoos meer
V is alleen ghegheven
Wat eewelick crijcht dat leven
Alle creatuer, O Coninck puer
Alst daer toe comt, dat mijnen mont
Verstommen sal, den doot sal moeten lijden
Dan helpt doch my, dat bidde ick dy.
Dat ick in u woort mach verscheyden.
O Iesu goet, helpt my wt noot
| |
[Folio 176v]
| |
Seer goedelick aen allen enden
Hoe gantsch ghenadelick, Heer hebdy my
Wederom tot u laten wenden
Wt dese Ga naar margenootknoot, mijn siele die leet moort
Al by de valsche Ga naar margenootlPropheten
Die my bedroghen hadden
Op menigherley hypocrisie
Op wercken ick hoopte en meynde oock
Ghenade daer door te verwerven
En ick verliet u, o Heere recht niet
Mijn onweten verderven.
O Iesu weert, so u woort keert
Van my, en hem af scheyde
So coemt tot my, dat bidde ick dy
Op datmen my niet en verleyde
Der menschen leer, wort altoos meer
Wie can haer list ghekennen
Sy laet haer heylich noemen
En ten is toch nicht, dan menschen gedicht
Alleen u woort, al hier na hoort
Ia vry dat leven ghewisse
Dat spijse my, dat bidde ick dy
Ter eewelicker feesten.
|
|