Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
Auteursrechtvrij
[Folio 123r]
| |
Na de wijse: Met lusten willen wy singen, en loven dat, etc.
HOort toe aGen.1.26. ghy menschen op der eerden
Die van God gheschapen zijt
En wilt Gods woort aenveerden
Hout Ga naar margenootbop van sonden, t'is meer dan tijt Hoort wat Christus zijnen jongeren ginck bedien
Als sy begeerden te weten
Wanneer Ga naar margenootcde joncste dach soude geschien.
Hoort wat Christus haer bescheyde
En sprack met woorden betaem
Siet Ga naar margenootddat u niemant en verleyde
Daer salder veel comen in mijnen naem
Segghende dat sy Christus zijn
Siet Ga naar margenootetoe dat u niemant en bedrieghe
Sprack Christus tot zijn Apostelen fijn.
Wanneer Ga naar margenootfghy nu sult hooren
Dat gherucht der oorlooch gheschiet
Dit spreect ons Christus te vooren
Siet wel toe en verschrict u niet
Want dit moet geschieden, verstaet wel my
Maer Ga naar margenootgverblijt u dan ghy wtvercooren
Want u verlossinghe is na by.
Pestilentie Ga naar margenoothen diere tijden
Sullender wesen, doet Christus vermaen
D'een Ga naar margenootiConinck sal tegen d'ander strijden
Dat kint sal tegen den vader opstaen
En de vader sal t'kint leveren inder doot
Want sy sullen u benijden
Om mijnen naem, spreect Christus bloot.
Hoort wat ons Mattheus laet weten
Int Ga naar margenootkvierentwintichste doet vermaen
Hoe datter veel valsche Propheten
Inde laetste tijden sullen opstaen
Veel sullenser verleyden, soot is aenschijn
Maer wie Ga naar margenootlvolstandich blijft, wilt hooren
Totten eynde, sal salich zijn.
D'euanglie Ga naar margenootmdes rijcx ghepresen
| |
[Folio 123v]
| |
Sal de werelt over al
Den volcke vercondicht wesen
Eer de dach des Heeren comen sal
Maer Ga naar margenootnveel valsche Propheten sullen opstaen
Om dat sy in dwalinge souden leyden
Gods wtvercoren, doet Christus vermaen.
De Ga naar margenootosonne en sal dan niet meer schijnen
Noch de mane, zijt dies wel vroet
De sterren sullen oock verdwijnen
Vanden Hemel vallen metter spoet
De menschen sullen weenen, voorwaer geseyt
Dan sal de Ga naar margenootpsone des menschen comen
Met grooter cracht ende heerlickheyt.
Als dan so sal hy scheyden
De schapen Ga naar margenootqwt de bocken voorwaer
Dus elck wil hem bereyden
Dat hem de dach niet en valle te swaer
Dus waect ende bidt wie dat ghy zijt
Ende wilt den Heere verbeyden
Want wy en weten ure noch tijt.
|
|