Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Den lustelijcken Mey Christus playsant.
GHenadighe God, barmhertich Vaer
V moetmen altijt loven
Christus onsen Ga naar margenootaMiddelaer
Zijn gaven schinct van boven
In ons alle te saem
Die ons oock maect bequaem
| |
[Folio 110r]
| |
En neemt wech al ons Ga naar margenootbmisdaden
Onverdient, Ga naar margenootcalleen wt ghenaden.
Die de waerheyt Gods heeft bekent
Was een broeder goet van natueren
Al voor de Overheyt van Ghent
Heeft hy Ga naar margenootdbeleden Gods woort puere
Met grooter vyericheyt
Des Paus leerlingen wederleyt
Hoe wel hy noyt en lach ter scholen
Bewees hy s'Paus dienaers datse dolen.
Christus danckt zijnen Vader goet
Dat hijt den Wijsen heeft Ga naar margenooteverborghen
En ghevet den cleenen met ootmoet
So datse niet en derven sorghen
Wat sy sullen Ga naar margenootfspreken fijn
Gods geest sal haer Leeraer zijn
Om zijnen name te ghetuyghen
Daer alle Ga naar margenootgknien voor moeten buyghen
Inde maent Iuli was hy ghevaen
Van d'hooch Baliu bloetgierich
En hem op Souselet ghedaen
Daer sy hem goedertierich
Hebben aenghedaen menighen aenstoot
Daer toe oock ghewelt seer groot
Om dat hy soude versaken
Zijn lust was t'eewighe te smaken.
Dien niet en Ga naar margenoothheeft gevreest zijn lichaem
Maer heeft dat ghegheven te voren
Dat was een man van goeder faem
Van Scoorbeke gheboren
Hy sach niet aen dat moet vergaen
Maer dat eewich sal blijven staen
Dat is Gods rijcke schoone
Welck hy nu heeft tot zijnen loone.
Ghevanghen so was hy langhen tijt
Maer God en liet hem niet verdrieten
Zijn name beleet hy tot s'vyants spijt
Daerom sachmen zijn bloet vergieten
Int jaer tseventich en een
Verwerpt hy s'Paus verleen
| |
[Folio 110v]
| |
Voor een Duyvelsche leere
Daer van ons God Ga naar margenoothwaerschout seere.
Maer den sevenentwintichsten dach
Moeste hy na de vierschaer ganghen
Ghebreydelt, daert menich man aensach
Heeft hy sententie ontfanghen
Hy stont sachtmoedich inde vierschaer
Betoochde haer danck en vrientschap daer
Gods liefde sachmen in hem blaken
Om den name Gods groot te maken.
Den mensche vol opinie quaet
Verwesen sy daer ten wercke
En syden t'is teghen s'Conincx placcaet
Oock teghen de Roomsche kercke
Daer en seyden van haer gheen
T'is teghen de waerheyt reen
Of teghen d'heylighe Schriftuere
T'was de waerheyt in dier ure.
Van daer was hy naer de merckt ghebracht.
Om te doen zijn offerhande
Als een lam quam hy seer wel bedacht
Totter plaetsen daermen brande
Aende broeders hy jonste boot
Aen allen cleyn en groot
Men sach hem liefde tooghen
Aen alle die hy hadde in d'ooghen.
Daer na ontsliep hy inden Heer
Ontfinck Ga naar margenootider Martelaren croone
Druck noch lijden is voor hem niet meer
In Ga naar margenootkvreucht en blijschap rust hy ydoone
Al naer Davids woorden claer
In s'Heeren Ga naar margenootlaenschijn seer dierbaer
De salicheyt sy beerven
Al die in den Heer sterven.
O rechters hoe zijt ghy so blent
Dat ghy u teghen God derft steken
Ghy zijt die zijn lidtmaten schent
Ga naar margenootmGod sal dat noch wel wreken
Ghedenct op zijn oordeel
Want niemant en heeft daer voordeel
| |
[Folio 111r]
| |
Daer voren meucht ghy wel schroemen
Wie niet afstaet, sal hy verdoemen.
Hier mede blijft bevolen Godt
De stemme uwes bruydegoms wilt hooren
V valt dan toe het beste lot
Met alle Gods wtvercoren
Ghy Christenen al verheucht
V naect blijschap en vreucht
In Gods rijcke te zijne verheven
Om met hem eewich te leven.
|
|