Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
Auteursrechtvrij
[Folio 92r]
| |
Na de wijse: O God almachtich Vader van hier boven.
GHeeft my te Ga naar margenootakennen, och lief vercoren
Ghy die inwendich mijn siele bemint
Waer ghy doch weydet, in u tresoren
Maect Ga naar margenootbmy volstandich tot u ghesint
Het beest met haer Priesters ons overwint
Al die sy vint
Doet sy vermoorden met tormenten groot
T'ghewelt der vercoornen is hier de doot.
Anders en isser doch niet voorschreven
V alderliefste, dan druck en verdriet
Daeromme O kinders en wilt niet sneven
Looft zijnen Ga naar margenootcname, hoet oock gheschiet
T'sy branden of drencken, en achtet al niet
V aenschijn biet
Voor al haer dreyghen en hebt geenen vaer
Hy is ons Ga naar margenootdsteenrotse, en vaste pilaer.
Ghelijck als Ga naar margenooteschaepkens ter slachwaert trecken
Zijn wy gheschiet ter doot beswaert
De Ga naar margenootfWijse der werelt, ons nu begecken
Om dat wy in Christo zijn nieu verclaert
Sy Ga naar margenootgbruycken aen ons haren valschen aert
T'quaet openbaert
So sy aen Ga naar margenoothAbels bloet begonnen eest
T'quaet Ga naar margenootizaet ghesaeyt, schiet noch zijnen keest.
Men sietse vervullen Ga naar margenootkhaers Vaders maten
Door t'storten der rechtveerdighen bloet
Sy briesschen Ga naar margenootlbloetgierich in hoecken in straten
En Ga naar margenootmsuypen t'bloet der onnooselen goet
Sy Ga naar margenootnloopen heel droncken als honden verwoet
Inborstich ghemoet
Och lief op u, en u vriendinne reyn
| |
[Folio 92v]
| |
Maer so ist den Ga naar margenootowille ws Vaders certeyn.
Sy roepen, clincken, verwaten en bannen
Als valsche verleyders sy ons versmaen
Wy Ga naar margenootpworden gecoort, verworcht, gespannen
Met grooter schande, Ga naar margenootqnoyt sulc aengaen
Wy dulden, wy lijden met menigen traen
Druckich belaen
Alder menschen verworpsel zijn wy geacht
Wel hen Ga naar margenootrdie nu treuren, maer wee die lacht.
Ghelijck ghy u cruyce hebt ghedreghen
Versmaet ellendich, vol alder torment
So Ga naar margenootsmoeten wy volghen, in alle weghen
Het Ga naar margenoottcruyce onderworpen tot inden ent
Met vuysten geslagen, lantloopers bekent
Ghescholden Ga naar margenootvgheschent
Maer haer versmaetheyt, angst en druck ontweucht
Verwachten wy liever dan al s'werelts vreucht.
O Princelick lief wilt ons verstercken
Door ws gheests crachten, in alder tijt
Dat wy in al haer tyrannighe wercken
Cloecksinnich houden hier onsen strijt
Wy Ga naar margenootxverwachten een beter, dats d'eewich jolijt
Daer elck verblijt
So ghy belooft hebt u vercoren vry
Want daer ghy zijt, wildy hat u liefste sy.
Vreest den Heere. |
|