Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Ick hadde een lief wtvercoren.
EYlacen wy arme schapen
Wat sullen wy ter werelt bestaen
Want door gebot Ga naar margenootader Papen
En weten wy waer henen gaen
Ons Herders sietmen hier verslaen
Om dat sy ons wt liefde saen
Van Gods woort nu doen vermaen.
Wy en moghen nu niet eten
Dan Ga naar margenootbmenschen dreck, een quaet fenijn
Sy zijn terstont verbeten
Die hier Gods woort wt deylen fijn
O Christe ons Herder divijn
Sal dit dueren een lanck termijn
So meughen wy wel treurende zijn.
Christus segt, coemt eten en drincken
Wijn Ga naar margenootcende melck, en dat om niet
Maer Ga naar margenootdvuyle putten die stincken
Graeftmen Ga naar margenooteons alsomen nu siet
En die daer teghen segghen yet
Bringtmen seer ras in groot verdriet
Dus Ga naar margenootfniemant ons Gods woort en biet.
Dus zijn veel schapen ghestorven
Door Ga naar margenootgmoordinghe en peste quaet
Door quade Ga naar margenoothSecten bedorven
Stinckende Bocken, quaden raet
Ons is benomen, eylaes jaet
Gods heylich woort, dat vruchtbaer zaet
Om dat eyghen baet, ter neer slaet.
Christus goet Herder ghepresen
Staet by u schaepkens nu ter tijt
Die Ga naar margenootide Vader heeft wtghelesen
En Ga naar margenootksullender gheen zijn ontvrijt
Al zijn sy ter werelt benijt
| |
[Folio 86r]
| |
Haer lieder lijden seer subijt
Sal verkeeren Ga naar margenootlin eewich jolijt.
Ons Ga naar margenootmtroost, onse jubilatie
Dat is u heylich woort seer soet
Maer door Antechrists generatie
Ligt dat hier nu al onder de voet
De Wolven zijn dul ende verwoet
Alst eenen Herder open doet
Nochtans elck dat wel weten moet.
Had Ga naar margenootnons de Heere niet ghelaten
Zijn Ga naar margenootoheylich woort seer autentijck
So waren wy t'onser onbaten
Sodoma Ga naar margenootphier worden ghelijck
Dies leyt Antechrist menighen strijck
Op dat hy vermeerdere zijn rijck
Met valsche leer, en menich heretijck.
Die dit liedeken eerst stelde
Met vleesch en bloet was hy beswaert
De werelt met haren ghewelde
Vervolchde hem, t'is haren aert
Om dat hy hier Gods woort verclaert
Dat Ga naar margenootqedel noch onedel en spaert
Maer elckens sonden openbaert.
|
|