Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Van liefde coemt groot lijden.
BRoeders en weest niet verbolghen
Die nu gheroepen zijt
Om Ga naar margenootaChristus na te volghen
Verblijt u in deser tijt
En wilt u cruyce blijdelick ontfaen
Om den Ga naar margenootbHeere na te treden
Hy is selfs voorghegaen.
Het is nu inden tijt
Schriftuere bewijset claer
Wie Christum wilt belijden
Hem volcht een Ga naar margenootccruyce naer
Ghelijck aen Isebrant is gheschiet
Hy stont vast op den Heere
De werelt vermocht hem niet.
Isebrant mochte hy wel heten
T'was zijnen rechten naem
Waerom? dat suldy weten
God den Heer was hy bequaem
Yscout was hy in afgodery
Maer hy branden in Gods liefde
De wercken ghetuychden dat vry.
Hadde hy de werelt Ga naar margenootdghedient
Sy hadde hem gheloont
| |
[Folio 55r]
| |
Hy was der armer lieden vrient
Dies is hy by God ghecroont
Hy spijsdese lichamelick soot behoort
En trooste altoos den crancken
Al met dat Goddelick woort.
Den Paus en dede hy gheen profijt
Met preken, t'was hem verboden
Vanden Schriftgheleerden wert hy benijt
Sy Ga naar margenootesochten raet om hem te dooden
Als Paulus heeft in veel brieven geschreven
Ende de Ghemeynte haer salicheyt
Daer deur te kennen ghegheven.
De gheschoren hebben vercreghen
Mandamenten voor haer ghelt
Wt den Hove van s'Keysers weghen
En bedreven groot ghewelt
Sy Ga naar margenootfhielden raet met grooten hoopen
Hoe zijt onnosel schaepken
Zijn vel af souden stroopen.
Den sesthienden dach in Meerte
So wert Isebrand ghevaen
Na der Schriftgheleerden begheerte
Moeste hy ten steenwaert gaen
Waer deur de Ghemeynte seer was beroert
Des anderen daechs by nachte
Wert hy na Vilvoorden ghevoert.
Van Antwerpen wert noch een ghebracht
Al op dat selve Casteel
Hy was ghevaen midden inder nacht
Het Ga naar margenootgcruyce was hem ten deel
By name so hiet hy Christiaen
Christum Ga naar margenoothis hy by ghebleven
Inder noot niet af ghegaen.
Van Leuven quamen Schriftgeleerden
Daer dees twee saten belaen
En wilden wel dat sy haer keerden
Om Gods woorden voor te staen
Ghelijck sy, en zijn daer vast by ghebleven
Also ghy noch sult hooren
| |
[Folio 55v]
| |
Want t'coste haer beyde t'leven.
In Iulio den seventhienden dach
Wert haer vonnisse ghelesen
Binnen Vilvoorden somen sach
Werden sy ten brande verwesen
Als sy dit hoorden bey ghelijck
Vielen sy op haer knien
Dancten Ga naar margenootiGod van hemelrijck.
Na dat zijt vonnisse hadden ontfaen
Hebben sy thien daghen gheleeft
Wat de Schriftgeleerden hebben ghedaen
Haer werck getuygenisse gheeft
Isebrandts hantschrift hebben sy begheert
Wat sy daer mede deden
Wert noch hier naer vercleert.
Dus waren sy te Bruessel ghebracht
Elck op eenen waghen
So sy met haer hebben ghewracht
Mochten sy wel beclaghen
Den onnoselen was een vyer bereyt
En haer als slachtschapen
Alle bey ter doot gheleyt.
Sy en mochten spreken niet een woort
So werden sy ter doot ghestout
Seer deerlick zijn sy versmoort
Verdruct al onder t'hout
Verbrant tot pulver in heeten gloet
Ons Ga naar margenootkHeere wilt haer vergheven
Die sulcke justitie doet.
Wat sy metten hant-teecken bedreven
Dat meucht ghy nu verstaen
Daervoor hebben sy gheschreven
Dat hijt al was afghegaen
Sy beloghen hem seere, ten was so niet
Hadden sy t'woort willen versaken
Sy en waren ghestorven niet.
Dit hebben sy doen wt lesen
In Hollant, in Brabant me
Ten wert haer niet seer ghepresen
Die sulcken werck oyt ghede
| |
[Folio 56r]
| |
Dit hadden den Ga naar margenootlSchriftgeleerden bevolen
Ghelijck sy den wachters deden segghen
Dat Christus was ghestolen.
Int jaer van vierendertich
Is dit te Bruessel gheschiet
Bidt Ga naar margenootmvoor die daer zijn cleynhertich
Datse God en wil verlaten niet
Maer zijn gratie gheven t'elcken termijn
Dat sy volstandich moghen blijven
Die noch niet ghestorven en zijn.
|
|