Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Zijt onbevreest // ghy Capiteynen meest.
BRoeders hebt doch moet
Al soectmen hier u bloet
Te storten om Gods woort soet
Al Ga naar margenootazijn wy hier geacht, dul, sot en onvroet
Ia ghetorden onder de voet
Al zijn de Godvreesende nu gheplaecht
Vanden Godloosen onvertsaecht
Dat spel sal saen omme keeren
Want also Ga naar margenootbde Wijse man ghewaecht
Sy sullen sien staen die sy hebben verjaecht
Met betrouwen by den Heere.
Dan sullen sy eerst
Van benautheyt des gheest
Beven, en zijn bevreest
Seggende, Ga naar margenootcsiet die wy met swaer tempeest
| |
[Folio 47v]
| |
Hebben vervolghet meest
Nu staen sy by Gods kinders ghetelt
Die wy hier dooden met ghewelt
Ia achten haer leven raserijen
Dese zijnt die wy hebben ghequelt
En met nijde ter neder ghevelt
Nu sietmense verblijen.
Het blijct voorwaer
Dat wy weghen swaer
Hebben Ga naar margenootdghewandelt, maer
Wy zijn ghedwaelt vanden wech eenpaer
De Sonne der waerheyt claer
Die en is ons niet opghegaen
Wy zijn moe geworden, hoort dit vermaen
In den wech der verdoemenissen
De waerheyt en hebben wy noyt verstaen
Dus sullen wy d'eewighe doot ontfaen
En Gods blijschap missen
VVat hebben ter noot
De rijckdommen groot
Ghebaet inder noot
Want ghelijck de pijl die een sterc schutter schoot
Snel vliecht door de locht bloot
Ia subijter dan de roock vergaet
So is al onse eere, macht ende staet
Vergaen, ghelijck der schouwen
Wy wtsinnighe menschen quaet
Hebben ghevolcht des Ga naar margenooteDuyvels raet
Nu blijven wy in rouwen.
Sulcke woorden fijn
Sullen op dat termijn
Spreken die inder Hellen zijn
Wy zijn vergaen snelder dan den rijn
Nu blijven wy inder Hellen pijn
Maer die wy hielden voor dwase lien
Moeten wy nu by den Heere sien
Als de Ga naar margenootfSonne staen blincken
Haer en can oock geen Ga naar margenootgdroefheyt geschien
Want God heeft haer vyanden wech doen vlien
| |
[Folio 48r]
| |
Niemant en machse crincken.
O opperste Princier
Die de uwe hier
Beproeven wilt int vier
Als Ga naar margenoothwy zijn benout, of in eenich dangier
Dan roepen wy tot u schier
En ghy helpt ons in corter tijt
Want ghy doet recht die hier onrecht lijt
Dus en vreest gheen tribuleren
Hy heeft ons ghestelt hier inden strijt
Wie dat al verwint, hy sal subijt
Metten Heere triumpheren.
|
|