De Revisor. Jaargang 35

[p. 62]

Onno Kosters
Zij (Hagenheld)

Thus, though we cannot make our sun Stand still, yet we will make him run

o) Zij, Zij zo te zien zo uit het niets,
trekt
zich terug in een cel van zichzelf,

de lemen sokken uit,

dan opnieuw het niets weer in.

Keizersmantel om de kou,
kleine vos wordt grote vos.

1) Zij, ze is maar liefst
levensgroot, met armen als vleugels,

met borsten als vleugels,

met benen als borsten als vleugels;

mutatis mutandis,

met vleugels als armen als vleugels,

die ik uitteken, uitknip, uitroep
maar wat moet ik ermee?
Stick it on a fridge I'd say.

2) Zul je net mij hebben
Do you feel lucky?
Eraan geloven, eraan
onderdoor dan maar:
Bring me a Rolex? (Krijg je dit.)

3) Karmozijnrood weeskind
Waar men haar niet aanroept
verschijnt Zij als vanzelf,

waar de nood het blootst aan de slaap staat,

waar het breken begint,

bezinksels blinken, de

onderstroom omslaat,

de diepte toehapt,

[p. 63]

 

daar staat Zij,

 

boven de rand van de wereld,

 

 

 

zwevende las,

 

 

 

slaat haar nachtpauwogen open

 

(tot zover niets aan de hand),

 

lokt je naar haar

 

pop,

 

 

 

4) [stemmetje] - Kijk je nou?

 

Mijn pop kan alles,

 

ze gaat met je mee als jouw ogen dichtgaan,

 

het zaallicht dooft.

 

 

 

Mijn pop zit tussen ademloos publiek,

 

popbleek koppie, zwart omlijst (rouwmantel),

 

zwart topje,

 

ogen open, die je

 

drinken.

 

Mijn pop: jóúw pop!

 

 

 

Die zich op je stort.

 

 

 

Mijn pop komt pas na afloop uit.

 

 

 

(- Niks jóúw pop: jouw pop, pop.)

[p. 64]

 

5) Bijvoorbeeld

 

Onlangs op een ochtend,

 

het gat dat ik sliep

 

dat was het gemis,

 

de leemte

 

en Zij

 

had het door en daar stond ze,

 

keek me aan,

 

witbandzandoog zonder smuk of prik op,

 

stralend is het woord niet.

 

 

 

Someday same time same place hon.

 

 

 

Kiezels die je elke dag weer plukt,

 

volgt,

 

nooit meer weggooit. Waar je je

 

in alle gedaanten mee tooit.

 

Aan ten onder stroomt.

 

 

 

And no need to bring a chaperone.

 

 

 

6) Zoals ze kijkt

 

How come every time I see you, you look so stunning?

 

 

 

7) Zoals ze beweegt

 

hms Papillon: het schip van haar lijf

 

dat op de allesomarmende golven

 

van haar benen

 

van links naar rechts naar vice versa rolt,

 

aan de ankers rukt

 

die haar ketenen in het holst,

[p. 65]

 

8) zo, zoals ze ligt,

 

(havenhoofd, bekkenbaai, pijlerdam),

 

afwachtend (lichtschip),

 

uitnodigend (landkaart, dat wil zeggen:

 

om te landen),

 

 

 

palpen die zich even krullen

 

(om haar wil),

 

vóór alles het zeegat uit

 

 

 

(kom bij me binnen ketelbinkie),

 

 

 

genuanceerd, gereserveerd

 

tot een grom klinkt (sirene)

 

en ze aannipt (wapendrager),

 

 

 

mijn ankers licht. Tussen haakjes. Zoals licht.

 

 

 

9) Herfstspinner. Van vleugels.

 

 

 

_* * _*

 

 

 

10) Womancatspidersuperbat

 

Don't look at me like you're God's gift to mankind.

 

 

 

11) Groot avondrood

 

Steeds meer losse eindjes

 

waarmee ik onze lading schoor.

 

 

 

You happy now lady?

[p. 66]

 

12) Zoals ze je inkapselt, uitwoont, afzwaait

 

Ze roert de lucht die om je heen vol leven is, je

 

 

 

zwaar valt, maar Zij stijgt mee dus wat zou het,

 

bleekblauwtjes tegen een bleekblauwe hemel

 

 

 

die in opnieuw het niets omhoog,

 

om en om en in elkaar op,

 

vandaag richting stilstaande zon gaan.

 

 

 

_* * _*

 

Het woord aan haar en Zij die dit, mijn -

 

mijn -

 

vleugels

 

past. Je legt je vast voor je ontsnapt.