De Revisor. Jaargang 30

[p. 72]

Philip Ingelse
Gedicht

Ik mis het mirakel van de misogynie,
pek en goud om de ogen
en het recht om koningin te zijn.
Er is een heilige in mensenzee,
hij kent de rijkdom van haar ja
en de zee voegt zich in een schelp,
reikhalzend en jagend,
of zij ook verkwikt.
Zij neemt mild haar mooiste dag,
haar woord in kant,
haar vlees en bloed een voetstuk.
Men houdt haar geheim.
Zo is de zee.
Maar mijd de luide wand
van blijde incontinentie,
de nacht der tijden
doorgelopen op haar wang.
Beter het risico van roze rozen,
het onrecht van Saint-Laurent.