De Revisor. Jaargang 29(2002)– [tijdschrift] Revisor, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 78] [p. 78] Philip Ingelse Gedichten Intocht Het is goed van hoog te vallen: de grond voelt beter aan, uitbundiger dan een kus, zachter vooral, een vlucht veulens aan mijn zool, de moederkaak van een krokodil die mij opneemt in het clair-obscur van de slaap. Aldus uit de hoogte ontkomen kan ik mij verbreken, mijn kostbare hebzucht vergooien aan meedogenloze trottoirs die ik vraag om leeftocht en het zachtste, ineenduikend en omhoog naar invitatie en vervoerend open steen. Gretig buig ik mijn knie voor de vele gouden eeuwen en raap gejuich van de balkons. Om te worden toegelaten is happy ending vereist. [pagina 79] [p. 79] Lissabon Het weer is hier ooit aangeboord, een plaats gestapeld op voorbijgang uit het nieuwste web van zeil en touw en een scherp concurrerend credo. Maar verzilver het schip en de atmosfeer neemt over, er waait marmer, er heerst ovatie voor gemis. Met de dag heeft de zon een paleis verschoven, klein knagend wee sluipt het landschap in, de venters schreeuwen tegen regen, in een dok voor jeunesse dorée bonkt de maan. De regenboog is een witte stad. Zo slordig ligt zij neergesmeten, ik weet niet wat ik beginnen moet. [pagina 80] [p. 80] Verlichting 2 's Nachts geef ik les aan nonchalante veteranen en vleesetend roer-mij-niet. Zij klagen traag over gevaren, het spugen bijten van de letters, er is iets mis met alle tongen, de woorden worden teruggeroepen en dreigend misverstaan zij: met Rimbaud bloed in Azië en schipbreuk op de witte klip van Dover. In de verkeerde gang sta ik voor een gloednieuw taboe en wil mijn post niet meer begrijpen. Ik krijg papier niet uit mijn tas. Een glimlach kleeft aan mijn vingers. [pagina 81] [p. 81] Victoriaans: in pace Een heer wast zijn buik in waardig vergeten, neerbuigend in concert met de prins en elders. Doorkneed in plaats en distinctie veegt hij zijn voeten in vrede, een vrome agnost. Hij is behoed voor bliksem en onmin, niet voor misbaar: de kamikaze in een moeder een vogel. Stom schreit hij voor de deur om de staat van baby en stapt in de glorie en scherven van mijn kat. Vorige Volgende