De Revisor. Jaargang 20

[p. 81]

Milly Wiers

in de vroegte scheel
van de regenboog

ik ben in oranje haren vervallen
en werk met shockingpinkstift
want ik bevecht de muizige
oprechtheden van het lichaam

ketsende spiegel
op het ozongatuur

de zon en ik zijn te scherp
de vogelgod die kent
wat verdwijnt als je kijkt
kan me niet laten doorschemeren

al heb ik mij wat
voor de Maxis gepoederd

zie mij op video tegendraads
als een roeiboot bewegen
een overtollige vrouw; wuift
de andere kant op naar wie zij is

in de gevloebade badkamer
avondlicht, mooier en

direct een beter karakter
het oog kleurt van koffie naar cola
de god is met de vogels op stok
nu heb ik zicht