De Revisor. Jaargang 20

[p. 44]

Peter Ghyssaert
De huldiging

Bij zijn armzalig hoofd
werd filmmuziek gespeeld;
een lauwerkrans
werd scherp geprojecteerd.

Hij kreeg een voetstuk dat hem paste
en applausmeters
in beide handen;
hij mocht roepen als hij wilde
dat het eindelijk begon.

Toen het publiek de zalen vulde
zwaaide hij naar alle kanten,
riep wanhopig in het rond

- hij viel niet op, hij werd gehuldigd.