De Revisor. Jaargang 20

[p. 79]

Lenze L. Bouwers

Communicatie

Als diepzeeduikers ingespannen turen
voor hun droomgeluk zichtbaar wordt aan land,
zo zal ik, voor ik zinnen ga versturen
een pen lang laten rusten in de hand
die grijs licht wil opvangen om er uren
mee te spelen, contourloos. Je verwant
present te weten, waar de kille muren
van laf onbegrip en mijlen afstand

geslecht zijn. Hoor ouderen zeggen: laat ze,
die kinderen, zij mogen liefde erven,
verre, ongekende diepten bereiken.

De klank van bas (met doodshoofd) zal wegsterven
naar oorden waar, alleen, verblinden kijken.

Jij, parel van stilte, blijf licht weerkaatsen.