De Revisor. Jaargang 20



[pagina 58]
Marc Reugebrink Het is tijd voor Gerrit Kouwenaar Het is tijd, zoals steeds, en weer staat alles in dezelfde tuin op springen, gaat de sleedoorn, bladloos, aan zijn bloei beginnen en steekt nabij, haast wit, een vinger uit de grond en wil al schaduw geven. Nog even houdt de nachtvorst de zwarte aarde tegen, het licht lijkt hoger dan de hemel, de tuin haast eeuwiger dan heden, maar het is tijd: hij recht zijn rug en voelt de grond onder zijn zolen, de bal van zijn voet, zijn tenen.